Το επιχείρημα ότι η θρησκευτική γλώσσα, και συγκεκριμένα οι λέξεις όπως "Θεός" (κεφαλαίο), δεν είναι διανοητικά βαρυσήμαντες. Είναι αναφέρεται ως απόδειξη της η μη ύπαρξη του κάτι που ονομάζεται «Θεός», και ως εκ τούτου, είναι μια βάση για τον αθεϊσμό. Υπάρχουν δύο κύρια επιχειρήματα: καὶ Nielsen χρησιμοποιημένη επαληθευσιμότητα θεωρία του σημαίνει να συμπεράνουμε ότι η θρησκευτική γλώσσα είναι χωρίς νόημα, επειδή δεν είναι επαληθεύσιμα, αποδεικνύοντας αδύναμη Αθεϊσμός. George H. Smith χρησιμοποιείται μια προσέγγιση που βασίζεται σε χαρακτηριστικό να υποστηρίζουν ότι η έννοια «Θεός» δεν έχει νόημα χαρακτηριστικά, ορίζεται μόνο αρνητικά ή σχεσιακή χαρακτηριστικά, καθιστώντας το νόημα-οδηγούν στο συμπέρασμα ότι «δεν υπάρχει Θεός», αποδεικνύοντας έτσι ισχυρή Αθεϊσμός.