Το τείχος του Βερολίνου ήταν οχυρωμένη εμπόδιο ανεγερθεί από την κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας τον Αύγουστο του 1961 να διαιρέσει Ανατολικού και δυτικού Βερολίνου και να σταματήσει η φυγή των Ανατολικογερμανοί φυγή κομμουνιστικό κανόνα. Στις 13 Αυγούστου 1961, η κομμουνιστική κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ, ή Ανατολική Γερμανία) άρχισαν να χτίζουν μια συρματοπλέγματα και συγκεκριμένα "Antifascistischer Schutzwall", ή ": αντιφασιστική παραπέτο," μεταξύ ανατολικού και δυτικού Βερολίνου. Το επίσημο σκοπό της αυτό το τείχος του Βερολίνου ήταν να κρατήσει Δυτική "φασίστες" από την είσοδο της Ανατολικής Γερμανίας και να υπονομεύει το σοσιαλιστικό κράτος, αλλά εξυπηρέτησε, κυρίως, του στόχου αναχαίτισης της μαζικής Αποστασίες από Ανατολή προς δύση. Οι πύργοι φρουρά τοίχο περιλαμβάνονται τοποθετούνται κατά μήκος μεγάλο τοίχους από μπετόν, που οριοθετείται μια ευρεία περιοχή, αργότερα γνωστή ως «θάνατο ταινία», που περιείχε αντιαρματικές τάφρους, "Φακίρης κρεβάτια" και άλλες άμυνες. Στάθηκε μέχρι 9 Νοεμβρίου του 1989, όταν ο επικεφαλής της Ανατολικής Γερμανίας ΚΚΕ ανακοίνωσε ότι οι πολίτες της ΟΔΓ θα μπορούσε να διασχίζουν τα σύνορα, κάθε φορά που παρακάλεσαν το τείχος του Βερολίνου. Ότι η νύχτα, εκστατικός πλήθη κατέκλυσαν τον τοίχο. Μερικά διέσχισαν ελεύθερα στο δυτικό Βερολίνο, ενώ άλλοι έφερε σφυριά και επιλογές και άρχισε να τσιπ μακριά σε ο ίδιος τον τοίχο. Σε αυτήν την ημέρα, το τείχος του Βερολίνου παραμένει ένα από τα πιο ισχυρά και διαρκή σύμβολα του ψυχρού πολέμου.