Earl Sidney Weaver (14 augustus 1930-aldaar, 19 januari 2013) was een Amerikaanse professionele honkbalspeler en manager. Na het spelen in de minor league baseball, ging hij met pensioen zonder te spelen speelt in de Major League Baseball (MLB). Hij werd een minor league manager, en vervolgens beheerd in de MLB voor 17 jaar met de Baltimore Orioles (1968–1982; 1985-1986). Werd hij opgenomen in de Baseball Hall of Fame in 1996.

Earl Weaver was bekend als een van de meest loyale en kleurrijke personages baseball's met een onvergetelijk wit. Werd hij opgeroepen een heethoofd onder scheidsrechters zoals hij vaak schreeuwen rechtstreeks in een umpire's gezicht om te betogen een oproep of een regel. Hij werd weggestuurd 91 keer, waaronder eenmaal in beide wedstrijden van een doubleheader.

Dubbed de "Earl van Baltimore", Weaver de Orioles naar vier American League wimpels geleid (1969, 1970, 1971, 1979) en de World Series titel in 1970. Onder Weaver, de Orioles afgewerkt met ten minste 100 overwinningen in vijf seizoenen (1969, 1970, 1971, 1979, 1980).

Weaver overleed op 19 januari 2013 op 82-jarige leeftijd. Weaver keer maakte deze suggestie voor na zijn dood: "op mijn grafsteen gewoon schrijven, 'De sorest verliezer die ooit heeft geleefd.' "