Π.λ. 94-588 (22 Οκτωβρίου, 1976) τροποποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό το δάσος και βοσκοτόπων ανανεώσιμων πόρων σχεδιασμό πράξη του 1974, η οποία απαιτείται μια εθνική στρατηγική σχεδιασμού διαδικασία για τους ανανεώσιμους πόρους για το Δασαρχείο, και ολοκληρωμένη, διεπιστημονική σχέδια διαχείρισης γης και των πόρων για τις μονάδες του συστήματος Εθνικό Δρυμό. Το νόμο θεωρήθηκε ως απαραίτητο, επειδή μια δίκη (κοινώς γνωστό ως η απόφαση Monongahela) είχε ακυρωθεί περισσότερες πρακτικές ξυλείας στην εθνική δάση. NFMA ουσιαστικά θεσπιστεί λεπτομερείς οδηγίες για το σχεδιασμό δάσος, ιδιαίτερα στη ρύθμιση όταν, όπου, και πώς θα μπορούσε να συγκομιστεί πολύ ξυλείας και απαιτώντας από δημόσια συμμετοχή στην προετοιμασία και την αναθεώρηση των σχεδίων. NFMA, επίσης, συνέστησε το προαναφερόμενο ταμείο διάσωσης πώληση και επεκτάθηκε άλλα ταμεία αρωγής δασική υπηρεσία και ειδικοί λογαριασμοί.