Αυτή είναι η θεολογική έννοια ότι, επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των Εβραίων κατά τον πρώτο αιώνα CE δεν αποδέχθηκε τον Ιησού σαν Μεσσία τους, ο Θεός μονομερώς τερματίστηκε ο συμφώνων με τους Εβραίους και τους μεταφέρονται οι οπαδοί του Χριστιανισμού. Παραπέμπει ο Ιουδαϊσμός μια θέση κατωτερότητας και αναγνωρίζει το Χριστιανισμό ως το Ισραήλ 'αληθές' ή «πνευματικό». Η έννοια αυτή αναπτύχθηκε πρώτα από Justin Martyr (περίπου 100 σε 165 CE) και Ειρηναίος της Λυών της Λυών (περίπου 130 έως 200 CE). Σε μεγάλο βαθμό έγινε αποδεκτό μέσα στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία από τον 4ο αιώνα. Οδήγησε σε μεγάλη διώξεις των Εβραίων από χριστιανούς. Αν και η καθολική εκκλησία αντεστραμμένο τη στάση της στη θεολογία αντικατάστασης του 20ου αιώνα, πολλοί συντηρητικές ομάδες Προτεσταντών εξακολουθώ να πιστεύω αυτή την αρχή. Σε αντίθεση με αντικατάσταση θεολογία είναι η θεωρία διπλή διαθήκη που του Θεού συμφώνων στις γραφές Εβραϊκά (Παλαιά Διαθήκη) που βρίσκονται ακόμη στη χώρα.