Η βάση είναι συγκρότημα ηθική, φιλοσοφική και γλωσσικής έννοια που αναπτύχθηκε από Julia Kristeva με το 1980 βιβλίο εξουσίες του τρόμου. Της εν μέρει επηρεάστηκε από τις προηγούμενες ιδέες του Γάλλος συγγραφέας, στοχαστής και αντιφρονούντος σουρρεαλιστικό, Ζορζ Bataille. Που μπορούμε να πούμε απλώς ότι η βάση που αποτελείται από τα στοιχεία, ιδιαίτερα του Σώματος, που παραβιάζουν και απειλούν μας αίσθημα καθαριότητα και την ευπρέπεια. Κρίστεβα η ίδια σχολίασε «απορριμμάτων και πτώματα Δείξτε μου τι σας μόνιμα ώση σε παύση καλλιέργειας προκειμένου να ζήσουν». Στην πράξη την άθλια καλύπτει όλες τις σωματικές λειτουργίες, ή πτυχές του Σώματος, που θεωρούνται μη καθαρές ή ακατάλληλη για δημόσια επίδειξη ή συζήτηση. Η βάση έχει ένα ισχυρό πλαίσιο φεμινιστική, ότι ιδίως οι γυναίκες σωματικές λειτουργίες μειώνονται «abjected» από μία πατριαρχικών κοινωνική τάξη. Στο του 1980 και του 1990, πολλοί καλλιτέχνες έλαβε γνώση της αυτή η θεωρία και αυτό αντανακλάται στην εργασία τους. Το 1993 η Whitney Museum, New York, που διοργανώνονται από μια έκθεση με τίτλο άθλια τέχνης: αποστροφής και επιθυμία Αμερικανός τεχνών, που έδωσε ο όρος ένα ευρύτερο νόμισμα στην τέχνη. Cindy Sherman θεωρείται ως κλειδί συνεργάτη να την άθλια στην τέχνη, καθώς και πολλοί άλλοι, συμπεριλαμβανομένης της Louise Bourgeois, Helen Chadwick, Paul McCarthy, Γκίλμπερτ & George, Robert Gober, Carolee Schneemann, Κική Smith και Τζέηκ και Ντίνος Chapman.