Η μάχη της Ναϊσσού (268 ή 269 Μ.Χ.) ήταν μια μάχη μεταξύ της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπό αυτοκράτορας Gallienus και μια Gothics κοντά Ναϊσσού. Ήταν μια αποφασιστική νίκη για τη Ρώμη. Τα γεγονότα γύρω από την εισβολή και η μάχη είναι ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας της η κρίση του τρίτου αιώνα.

Το αποτέλεσμα ήταν μια μεγάλη Ρωμαϊκή νίκη, η οποία, σε συνδυασμό με την αποτελεσματική άσκηση των εισβολέων στον απόηχο της μάχης και τις ενεργητικές προσπάθειες των τον αυτοκράτορα Αυρηλίου, αφαιρεθεί σε μεγάλο βαθμό η απειλή από τα γερμανικά φύλα στα σύνορα των Βαλκανίων, για τις επόμενες δεκαετίες.

Μεταξύ 267 και 269 δύο μαζική παραβίαση της "Σκυθικές" φυλές σε ρωμαϊκή επικράτεια έλαβε χώρα. Το πρώτο κύμα ήρθε κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του Gallienus στο 267 και ξεκίνησε όταν η οι Ερούλοι κάνουν επιδρομή σε 500 πλοία, λεηλάτησε την νότια ακτή της Μαύρης Θάλασσας και ανεπιτυχώς επίθεση Βυζάντιο και Κυζίκου. Και οι νίκησε από το Ναυτικό της Ρώμης, αλλά κατάφερε να δραπετεύσει στο Αιγαίο, όπου ρημάξει τα νησιά Λήμνο και κἀξονειδισθεὶς και απολύθηκε αρκετές πόλεις του Νότια Ελλάδα επαρχία της Αχαΐας, συμπεριλαμβανομένων των Αθηνών, Κορίνθου, Άργους, και Σπάρτης. Στη συνέχεια μια αθηναϊκού στρατού, με επικεφαλής τον ο ιστορικός Δέξιππος, ώθησε τους εισβολείς στο Βορρά όπου αυτοί είχαν υποκλαπεί από τον Ρωμαϊκό στρατό υπό Gallienus. Κέρδισε μια σημαντική νίκη, κοντά στον ποταμό ΝΕΣΣΟΣ (Νέστου), στα όρια μεταξύ Μακεδονίας και Θράκης, με τη βοήθεια του το ιππικό της Δαλματίας. Αναφέρθηκε βάρβαρος θύματα ήταν 3.000 άνδρες. Στη συνέχεια, ο ηγέτης οι Ερούλοι κάνουν Naulobatus ήρθε σε συμφωνία με τους Ρωμαίους.

Gallienus δολοφονήθηκε έξω από το Μιλάνο, το καλοκαίρι του 268 σε ένα οικόπεδο που ηγούνται οι υψηλοί ανώτεροι υπάλληλοι του στρατού. Ως εκ τούτου, ο Κλαύδιος ήταν ανακήρυξε αυτοκράτορα και κατευθυνθήκαμε προς Ρώμης για τη σύσταση του κανόνα. Οι βασικότερες ανησυχίες Κλαύδιος ήταν με το Alamanni, που είχαν εισβάλει στην Ραετίας και την Ιταλία. Αφού τους νίκησε στην η μάχη της λίμνης Benacus, ήταν τελικά σε θέση να φροντίσει τις επιδρομές των βαλκανικών επαρχιών.

Εν τω μεταξύ, το δεύτερο και μεγαλύτερο δια θαλάσσης μεταφερόμενου εισβολή είχε αρχίσει. Μπήκαν στο Αιγαίο και ένα απόσπασμα ρημάξει τα νησιά του Αιγαίου όσον αφορά την Κρήτη και τη Ρόδο. , Ενώ η κύρια δύναμη τους είχε κατασκευάσει πολιορκία εργάζεται και ήταν κοντά στην πραγματοποίηση των πόλεων της Θεσσαλονίκης και Κασσάνδρεια, αυτό υποχώρησαν στο Βαλκανικό εσωτερικό την είδηση ότι ο αυτοκράτορας προέλαυνε. Στο δρόμο τους, λεηλάτησαν τα Doberus και Πελαγονίας.

Οι Γότθοι ασκούσαν κοντά Ναϊσσού από ο Ρωμαϊκός στρατός που προωθούν από το Βορρά. Τη μάχη πιθανότατα πραγματοποιήθηκε σε 269, και αμφισβητήθηκε έντονα. Σκοτώθηκαν μεγάλους αριθμούς από τις δύο πλευρές, αλλά, στο κρίσιμο σημείο, οι Ρωμαίοι εξαπάτησής τους Γότθους σε μιαν ενέδρα προσποιήθηκε πτήσης. Λίγο 50.000 Γότθων φέρεται ότι σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκε. Φαίνεται ότι Αυρηλίου, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για όλα Roman ιππικό κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του Κλαύδιου, οδήγησε το αποφασιστικό επίθεση στη μάχη.

Χάρη στη νίκη αυτή Κλαύδιος έγινε γνωστή για την υστεροφημία ως Κλαύδιος Γοτθικός ΙΙ («κατακτητής των Γότθων"). Ωστόσο καταστροφικές την ήττα, η μάχη δεν εξ ολοκλήρου διέρρηξε τη στρατιωτική δύναμη των φυλών Gothic. Εκτός αυτού, τα προβλήματα με τη Ζηνοβία στην Ανατολή και την αποσχισθείσα Γαλατική αυτοκρατορία στη Δύση ήταν τόσο επείγον ότι η νίκη στο Ναϊσσού μόνο θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μια προσωρινή ανακούφιση για την ταραγμένη αυτοκρατορία. Σε 271, αφού Αυρηλίου απωθεί άλλο Gothic εισβολή, εγκατέλειψε την επαρχία της Dacia, βορείως του Δούναβη προκειμένου να ορθολογικοποιήσει την άμυνα της αυτοκρατορίας. Ρώμη ποτέ δεν θα καταλάβει το Dacia.