Μαντεία σανίδες ήταν αρκετά κοινά στην Κίνα. Τους αποτελούνταν από ένα στρογγυλό δίσκο, διαφόρων διαμέτρων, συνήθως από ξύλο, βερνικωμένες περόνες είτε βερνικωμένες. Στο κέντρο ήταν μια μαγνητική πυξίδα, και περίπου, που να καλύπτει ολόκληρη την επιφάνεια, ήταν ένα κυκλικό Αζιμούθιο γράφημα. Είχε τους χαρακτήρες για τα σημεία καρδινάλιος την πυξίδα, τους δώδεκα κλάδους επίγεια, τα δέκα ουράνια βλαστοί και άλλες calendrical χαρακτήρες σε διάφορα σημεία τομής των ακτινικών και ομόκεντρων γραμμών στο γράφημα. Στο πίσω μέρος του δίσκου ήταν χρωματισμένα άλλους παρόμοιους χαρακτήρες σε μια ορθογώνια γράφημα. Τα γραφήματα χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση των βαθμών των Αζιμούθιο ορισμένων φυσικών φαινομένων που είχαν σκεφτεί να επηρεάσουν την πορεία των γεγονότων. Με τον τρόπο αυτό καθορίστηκαν δροσιστικό και λίγα υποσχόμενο ημέρες, και η ορθή τελετουργικά παρατηρήθηκαν να γιορτάσουμε τυχαία περιστατικά, να αποδιώξουμε φριχτές, ή οινοπνευματωδών να κατευνάσει εκδικητικό ποτών, ανάλογα με το ποια φαινόταν να είναι απαραίτητο το αστρολογικό κάτω από συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή. Σε τροποποιημένη μορφή, αυτά τα γραφήματα εμφανίζονται γύρω από τις Πυξίδες των κινέζων με τα ηλιακά ρολόγια. Άλλες, προηγούμενες μορφές της μαντείας πλακέτες εμφανίστηκαν στην επιφάνεια μνήμες των αρχαίων με τα ηλιακά ρολόγια και στις TLV κάτοπτρα (κάτοπτρα που φέρουν σήματα που μοιάζουν με αυτά τα γράμματα) της περιόδου Han (206 Π.Χ - 220 Μ.Χ). Την ειδική χρήση των προηγούμενων τμημάτων είναι ακόμη λιγότερο σαφής από ό, τι ότι από τα νεότερα μοντέλα.