Η εντολή του ουρανού είναι μια παραδοσιακή κινεζική φιλοσοφική έννοια, σχετικά με τη νομιμότητα των κυβερνητών. Είναι παρόμοια με της Ευρωπαϊκής έννοιας του ελέω θεού βασιλιάδες, που τόσο προσπάθησε να νομιμοποιήσει κανόνα από θεία έγκριση· Ωστόσο, σε αντίθεση με την ελέω θεού βασιλέων, η εντολή του ουρανού εξαρτάται από τη διεξαγωγή των εν λόγω χάρακα. Η εντολή των ουρανών αξιώματα ότι ουρανό θα νομιμοποιούσε την αρχή του ηγεμόνα ακριβώς, αλλά θα πρέπει να δυσαρεστήθηκε με ένα Δεσποτικού χάρακα και θα αποσύρει την εντολή της, οδηγεί στην ανατροπή της εν λόγω χάρακα. Η εντολή των ουρανών θα στη συνέχεια να μεταφέρετε σε όσους θα κυβερνούσε καλύτερα. Το γεγονός και ενός ηγέτη που έχει έχουν ανατραπεί αποτελεί ένδειξη ότι έχει χάσει την εντολή των ουρανών.

Η εντολή των ουρανών δεν απαιτεί ότι ένα νόμιμο ηγεμόνα να της ευγενούς γέννησης, και δυναστείες ήταν συχνά ιδρύθηκε από ανθρώπους μέτρια γέννησης (όπως η Δυναστεία Han και δυναστείας Μινγκ). Την έννοια της εντολής των ουρανών χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά να στηρίξει το κράτος οι βασιλιάδες της δυναστείας Zhou, και τους ανατροπή της δυναστείας Σανγκ νωρίτερα. Χρησιμοποιήθηκε σε όλη την ιστορία της Κίνας για να στηρίξει το κράτος του αυτοκράτορες της Κίνας, συμπεριλαμβανομένων των «ξένων» δυναστείες όπως της δυναστείας Qing.

Η εντολή των ουρανών είναι ένα ευρέως αποδεκτό και δημοφιλής ιδέα στον πληθυσμό της Κίνας, όπως υποστηρίζει για την απομάκρυνση των ανίκανων ή δεσποτική κυβερνήτες, και παρέχεται κίνητρο για κυβερνήτες να αποφανθεί καλά και δίκαια. Η έννοια καλείται συχνά από φιλοσόφους και μελετητές στην αρχαία Κίνα, σαν ένα τρόπο να περιστείλουμε την κατάχρηση εξουσίας από το χάρακα, σε ένα σύστημα που προσφέρει διαφορετικά κανένα άλλο έλεγχο στην εξουσία αυτή. Η εντολή των ουρανών είχε κανένα περιορισμό του χρόνου, ανάλογα με τις επιδόσεις ακριβώς και σε θέση του κυβερνήτη. Στο παρελθόν, ελήφθησαν καιρών φτώχειας και φυσικές καταστροφές, όπως σημάδια ότι ο παράδεισος θεωρείται επιβεβλημένη χάρακα άδικη και κατά συνέπεια στην ανάγκη αντικατάστασης.