Η πολιορκία του Βελιγραδίου το 1717 ήταν μια πολιορκία κατά τη διάρκεια της Αυστρο-ενετικό-οθωμανικό πόλεμο, που έλαβε χώρα από 1714 1718 και μετά την αυστριακή νίκη των Petrovaradin. Την πολιορκία έληξε στις 17 Αυγούστου του 1717 με την κατάκτηση του stronghold από τα αυστριακά στρατεύματα υπό τις διαταγές του Πρίγκιπα Ευγένιο της Σαβοΐας.

Πρίγκηπα Eugene βάδισε με τα στρατεύματά του από Futtak. Ακόμη και πριν συγκεντρώθηκαν τα στρατεύματα, πρίγκηπα Eugene άρχισε την προέλασή του προς Βελιγράδι με περίπου 70.000 άνδρες, ενισχύεται από 6.000 βαυαρικές και άλλα αυστριακά στρατεύματα που σταθμεύουν σε η Banat για συνολικά περίπου 100.000 άνδρες. Επιπλέον, αυτός εντολή το Δούναβη στολίσκο, που αποτελείται από περίπου πενήντα πλοία διαφόρων τύπων και δέκα πολεμικά πλοία, οπλισμένοι με φως πυροβολικού. Ευγένιος ήθελε να φτάσει στην πόλη και να αρχίσει την πολιορκία όσο το συντομότερο δυνατόν, πριν από οποιαδήποτε οθωμανικά στρατεύματα θα ενίσχυε την πόλη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι το φρούριο δεν θα μπορούσε να προσβληθεί από το νότο, και η πρόοδος θα μπορούσε να γίνει μόνο μετά τη διέλευση του Δούναβη και το Σάβο. Επέλεξε η άμεση διαδρομή, διασχίζοντας τον ποταμό Sava, αν και, από αυτή την πλευρά, η άμυνα του φρουρίου ήταν το ισχυρότερο. Με τη συμβουλή ενός από τους στρατηγούς του, επέλεξε να επιστρέψει πέρα από τον Δούναβη, έκπληξη οι Οθωμανοί που δεν περίμενα τον εχθρό να διασχίσουν το ποτάμι σε εκείνο το σημείο. Το αυστριακό στρατός κατάφερε να διασχίσει σχεδόν ανέπαφη από τον Ιούνιο, 15 και 16. Ευγένιος αναπτυχθούν του πυροβολικού, ενώ τα αυτοκρατορικά στρατεύματα άρχισαν να σκάβουν χαρακώματα, μπροστά από το φρούριο, αλλά και στο πίσω μέρος του στρατού. Το οθωμανικό υπερασπιστές στο Βελιγράδι αριθμούσε 30.000 άντρες. Πρίγκηπα Eugene πληροφορήθηκε ότι ένας Οθωμανικός στρατός είχε σταλεί για την ανακούφιση από το Βελιγράδι. Αυτός ο στρατός έφθασε στις 28 Ιουλίου. Ωστόσο, αντί να λάβει δράση εναντίον τους πολιορκητές, επίσης άρχισαν να σκάβουμε χαρακώματα. Του πρίγκηπα Eugene στρατεύματα πιάστηκαν μεταξύ του φρουρίου και ο στρατός ανακούφιση. Λόγω απωλειών να κανόνι φωτιά καθώς και της ελονοσίας, η δύναμη του αυστριακού στρατού αργά μειώνεται.

Η κατάσταση έγινε επικίνδυνη, επειδή οι Οθωμανοί ήθελε να αφήσει τον εχθρό να φθείρω τον εαυτό τους σε μια μακρά πολιορκία. , Ενώ η κατάσταση ήταν μάλλον ανησυχητικό για τα αυτοκρατορικά στρατεύματα, στις 14 Αυγούστου, Βελιγράδι άρχισε ξαφνικά να ταλανίζεται από μια ισχυρή έκρηξη: ένα κέλυφος όλμος χτύπησε την πυριτιδαποθήκη μέσα στο φρούριο και 3.000 υπερασπιστές σκοτώθηκαν στην έκρηξη. Αυτή τη στιγμή, Eugene διέταξε μια επίθεση εναντίον των Οθωμανών για την επόμενη μέρα: μεσάνυχτα, στις 16 Αυγούστου, η επίθεση ξεκίνησε με το πεζικό στο κέντρο και ιππικό με τα φτερά. Apart από όσους άνδρες απαιτεί να υπερασπίσουμε τα χαρακώματα που αντιμετωπίζει το φρούριο, το σύνολο του στρατού συμμετείχε στην επίθεση.

Οι Οθωμανοί εξεπλάγησαν από την επίθεση νύχτα; σύντομα, ενώ ο ήλιος αυξήθηκε, οι Οθωμανοί είχαν προβλέψει ένα άνοιγμα στο κέντρο της αυστριακής επίθεσης και επιτέθηκαν σε ισχύ, πριν αντεπίθεσης από την αυστριακή ιππικού, υπό την ηγεσία του Eugene τον εαυτό του, όχι μόνο να ώθησε τους πίσω αλλά έλαβε τα χαρακώματα, ρίχνουν το στρατόπεδο της Οθωμανικής σε αναταραχή και προκαλώντας τους στρατιώτες να φύγουν. Μετά από 10 ώρες των μαχών, η μάχη νικήθηκε από τους Αυστριακούς. Η φρουρά του Βελιγραδίου παραδόθηκε μετά την ήττα του στρατού σε αντάλλαγμα για την ασφαλή διέλευση από την πόλη. Οθωμανική απώλειες ήταν περίπου 20.000 άνδρες και ένα μεγάλο ποσό του εξοπλισμού, πυρομαχικά και πυροβολικού.