Όρος που αναφέρεται σε των καλλιτεχνών που συνδέονται με την αλιεία πόλη του St Ives στη Δυτική Cornwall, Βρετανία. Η πόλη έγινε ένα συγκεκριμένο μαγνήτη για καλλιτέχνες μετά την επέκταση στην Δυτική Κορνουάλη του στη μεγάλη σιδηροδρομική Δυτική το 1877. Το 1928 οι καλλιτέχνες Ben Nicholson και Christopher ξυλεία επισκέφθηκε St Ives όπου αυτοί κατασκευάστηκαν από το έργο του καλλιτέχνη αφελής Alfred του Wallis, των οποίων η ζωγραφική επιβεβαίωσε Nicholson στην σύγχρονη κατεύθυνση της εργασίας του. Το 1939 με το ξέσπασμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, Nicholson και στη συνέχεια σύζυγός του γλύπτη Barbara Hepworth, τόσο από τότε ισότιμος πλήρως αφηρημένη καλλιτέχνες, εγκαταστάθηκε κοντά στο St Ives, όπου αυτά προστέθηκαν σύντομα του γλύπτη ρωσική κονστρουκτιβισμό Naum Gabo. Μετά τον πόλεμο St Ives έγινε κέντρο για την εξέλιξη των σύγχρονων και αφηρημένη στην βρετανική τέχνη, υπό την ηγεσία του Hepworth και Nicholson (αναχώρησε Gabo το 1946). Από περίπου 1950 υπάρχουν συγκεντρώθηκαν στο St Ives, μια ομάδα νεότερος, καλλιτέχνες και ότι είναι με αυτή την ομάδα, μαζί με το Hepworth και Nicholson (μέχρι την αναχώρησή του 1958), που συνδέεται ιδίως ο όρος St Ives σχολείο. Ο κύριος στοιχεία του σχολείου Ives St περιλαμβάνουν Βιλχελμίνα στους παρακείμενους-Graham, Paul Feiler, Terry Frost, Patrick Heron, Roger Hilton, Peter Lanyon, Karl Weschke και Bryan Wynter, μαζί με την πρωτοποριακή σύγχρονη Πότερ, Bernard Leach. Το αποκορύφωμα της Σχολής Ives St ήταν κατά τη δεκαετία του 1950 και 1960, αλλά το 1993, άνοιξε Tate St Ives, ένα εντυπωσιακό κατασκευασμένο επί τούτου νέα συλλογή σε μια αξιοσημείωτη κατάσταση στην παραλία Porthmeor στο St Ives. Εκθέματα της συλλογής Tate St Ives σχολή τέχνης και συναφή είδη της τέχνης και έδωσε στην πόλη μια ολόκληρη νέα μίσθωση του καλλιτεχνικού του βίου.