Η λέξη Περίληψη για να κυριολεκτήσουμε μέσα για να χωρίζουν ή να αφαιρεί κάτι από κάτι άλλο. Δεδομένου ότι η έννοια εφαρμόζεται στην τέχνη, στην οποία ο καλλιτέχνης έχει ξεκίνησε με κάποιο ορατό αντικείμενο και να αντληθεί στοιχεία από το να καταλήξουμε σε μια περισσότερο ή λιγότερο απλοποιημένη ή schematised μορφή. Όρος που επίσης εφαρμόζεται σε τέχνης χρησιμοποιώντας φόρμες που δεν έχουν καμιά πηγή καθόλου στην εξωτερική πραγματικότητα. Τα έντυπα αυτά είναι συχνά, αλλά όχι απαραίτητα, γεωμετρικά. Μερικοί καλλιτέχνες αυτής της τάσης προτιμούσα όρους όπως σκυρόδεμα τέχνη ή τέχνη της μη-στόχος, αλλά στην πράξη το αφηρημένο λέξη χρησιμοποιείται σε όλους τους τομείς και η διάκριση μεταξύ των δύο ούτως ή άλλως δεν είναι πάντα προφανής. Ένα σύμπλεγμα από θεωρητικές ιδέες που κρύβεται πίσω από την αφηρημένη τέχνη. Η ιδέα της τέχνης για την τέχνη-ότι η τέχνη πρέπει να είναι καθαρά για τη δημιουργία όμορφο εφέ. Η ιδέα ότι η τέχνη μπορεί ή πρέπει να είναι σαν μουσική — ότι όπως ακριβώς η μουσική είναι μοτίβα του ήχου, εφέ της τέχνης πρέπει να δημιουργηθεί από καθαρό μοτίβα, μορφή, χρώμα και γραμμή. Η ιδέα, που προέρχονται από το αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων, ότι η υψηλότερη μορφή της ομορφιάς βρίσκεται όχι στα έντυπα του πραγματικού κόσμου, αλλά στη γεωμετρία. Η ιδέα ότι η αφηρημένη τέχνη, στο βαθμό που δεν αντιπροσωπεύει τον υλικό κόσμο, μπορεί να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει την πνευματική. Σε γενικές γραμμές η αφηρημένη τέχνη θεωρείται ως μεταφέρουν μια ηθική διάσταση, δεδομένου ότι φαίνεται να θέσει υποψηφιότητα για τις αρετές όπως η τάξη, την καθαρότητα, την απλότητα και την πνευματικότητα. Πρωτοπόροι της αφηρημένης ζωγραφικής ήταν Καντίνσκι, τον Malevich και Mondrian από περίπου 1910-20. Πρωτοπόρος της αφηρημένης γλυπτικής ήταν η ρωσική δομιστών Naum Gabo. Από τότε η αφηρημένη τέχνη έχει σχηματίσει μια κεντρική ροή της σύγχρονης τέχνης.