Όταν μπορείτε να συνεργαστείτε με τους ανθρώπους, θα ήσαστε καλύτερη θέση να αποφευχθεί. Αυτό είναι ένα από τα δύο κύρια είδη αδυναμίας της αγοράς που συνδέονται συχνά με ασφάλεια. Το άλλο είναι ηθικού κινδύνου. Δυσμενή επιλογή μπορεί να είναι ένα πρόβλημα, όταν υπάρχει ασύμμετρη πληροφόρηση μεταξύ ο πωλητής της ασφάλισης και του αγοραστή, ιδίως, ασφάλιση θα συχνά δεν είναι κερδοφόρα όταν οι αγοραστές έχουν καλύτερη πληροφόρηση σχετικά με τους κινδύνους της διεκδίκησης από ό, τι ο πωλητής. Ιδανικά, τα ασφάλιστρα πρέπει να καθορίζονται βάσει τον κίνδυνο ένα τυχαία επιλεγμένο πρόσωπο στο ασφαλισμένο κομμάτι του πληθυσμού (55-year-old άνδρες καπνιστές, ας πούμε). Στην πράξη, αυτό σημαίνει το μέσο κίνδυνο αυτής της ομάδας. Όταν υπάρχει δυσμενή επιλογή, άνθρωποι που γνωρίζουν ότι έχουν υψηλότερο κίνδυνο της διεκδίκησης από ό, τι ο μέσος όρος της ομάδας θα αγοράσει την ασφαλιστική, ότι αυτούς που έχουν κάτω του μέσου όρου κίνδυνο μπορεί να αποφασίσει αυτό είναι πάρα πολύ ακριβό για να αξίζει να αγοράζει. Σε αυτή την περίπτωση, ασφάλιστρα που καθορίζεται ανάλογα με το μέσο όρο των κινδύνων δεν θα είναι επαρκή για να καλύψουν τις αξιώσεις που τελικά προκύπτουν, επειδή μεταξύ των ανθρώπων που έχουν αγοράσει την πολιτική περισσότερα θα έχουν άνω του μετρίου κινδύνου από κίνδυνο κάτω του μέσου όρου. Κάνοντας την πριμοδότηση δεν θα λύσει αυτό το πρόβλημα, για τα καθώς αυξάνεται η πριμοδότηση το ασφαλιστήριο συμβόλαιο θα γίνει ελκυστική σε περισσότερα από τους ανθρώπους που γνωρίζουν ότι έχουν έναν χαμηλότερο κίνδυνο της διεκδίκησης. Ένας τρόπος για να μειώσει τη δυσμενή επιλογή είναι να γίνει η αγορά ασφάλισης υποχρεωτική, έτσι ώστε εκείνοι για τους οποίους η ασφάλιση τιμές για το μέσο όρο των κινδύνων είναι ελκυστική δεν είναι σε θέση να εξαιρεθείτε.