Το στυλ του Τζαζ που αναπτύχθηκε από τους νέους παίκτες in the πρόωρη 80s, ιδιαίτερα Parker, Γκιλέσπι, Kenny Clarke, Charlie χριστιανική και Bud Powell. Μικρών ομάδων ήταν υπέρ, και απλή τυπική μελωδίες ή μόνο τους progressions χορδή χρησιμοποιούνταν ως springboards για την ταχεία, πολλά-σημειωθεί αυτοσχεδιασμούς εδώ και καιρό, χρησιμοποιώντας παράτυπες, syncopated διατύπωση. Improv βασίστηκε σε χορδικά αρμονία και όχι η σάρωση βελτιστοποίησης απόδοσης. Την «υψηλότερη διαστήματα» η χορδές (9ο ΕΤΑ, 11 και 13) είχαν υπογραμμίσει, στο improv και στο πιάνο χορδή voicings και μετατροπές χρησιμοποιήθηκαν πιο ελεύθερα από πριν, ιδιαίτερα του αυξημένου 11ο. Το έδαφος beat μετακινήθηκε από το Μπάσο τύμπανο η βόλτα cymbal και μπάσων συμβολοσειρά και την ρυθμικά αίσθηση είναι πιο ροή και διακριτική πριν. Οργανική επιδεξιότητας τονίστηκε, ενώ τόνος ποιότητας έγινε πιο συγκρατημένη, λιγότερο προφανές» εκφραστική».