Το μαύρο δάσος στη νοτιοδυτική Γερμανία αγκαλιάζει το μεγαλύτερο κέντρο του ρολογιού που κάνοντας στον κόσμο. Στον κλάδο παραγωγής άρχισαν εξαιτίας της ανάγκης για τοπικούς γεωργούς να υιοθετήσει ορισμένες εσωτερικούς χώρους κατοχής κατά τη διάρκεια της σκληρούς χειμώνες. Πολλοί ανέλαβε ξυλογλυπτική και, σύμφωνα με την παράδοση, ένα ξύλινο τροχούς ρολόι που εισάγονται από την Βοημία τους έδωσε την ιδέα να παράγει ξύλινα ρολόγια. Από τον πρώιμο 18ο αιώνα, ορισμένες άνδρες είχαν βρεθεί ρολόι παραγωγής κάτι περισσότερο από γεωργικές τους γεύση. Η αρχαιότερη ρολόγια είχε ξύλινα τροχούς και τα πλαίσια, και ήταν ελέγχεται από ένα ξύλινο foliot ισορροπία. Βάρος την οδήγηση ήταν μια πέτρα, και τα ρολόγια μόνο έτρεξε περίπου δώδεκα ώρες. Του 18ου αιώνα είδε την προσθήκη εντυπωσιακό έργο, μηχανισμός να λειτουργεί ένας Κούκος, pendulums «cowtail», και αργότερα, αγκυρώστε excapements με μεγαλύτερη pendulums. Μετά την χύτευση του ορείχαλκου είχε εισαχθεί στην περιοχή περίπου 1780 χρησιμοποιήθηκαν ορειχάλκινο τροχών αντί για ξύλο, παρόλο που διατηρήθηκαν ξύλινο σκελετό και arbors. Των ρολογιών, έγινε ένας χωριστός κλάδος παραγωγής, και βοήθησε διάφορες μηχανικές βελτιώσεις σε εργαλεία παραγωγής. Παραγωγή αυξήθηκε μέχρι περίπου 1850, όταν αμερικανικού ανταγωνισμού οδήγησε το παλιό ρολόι τοίχου μαύρο δάσος έξω από την αγορά. Ο αμερικανικός ρολόι ήταν γνήσια με ένα κίνημα όλα-μέταλλο και δεν διέθετε εκτεθειμένα βάρη και αλυσίδες. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα είχε πάει στον Μέλανα Δρυμό εργοστάσιο μεθόδους. Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι είχαν σοβαρές επιπτώσεις στον κλάδο των Μέλανα Δρυμό: πολλά εργοστάσια που επισκέφτηκα τη στρατιωτική παραγωγή και χάθηκαν αγορές του εξωτερικού. Η περιοχή σήμερα είναι κυρίως γνωστή για συναγερμό και ταξιδεύοντας ρολόγια, αλλά ο κούκος ρολογιού και τα 400-ημέρα είναι τα αγαπημένα παραμένει σταθερή.