Η πειθαρχία στη νόσο διεργασίες αξιολογούνται και ελέγχονται από την εξέταση του αίματος, του αμαξώματος υγρά, εκκρίσεις και αναρρόφησης δείγματα. Την ανίχνευση χημικών, μορφολογικές, μικροβιολογικά και ανοσολογικά ανωμαλίες σε αυτό υλικό αναφέρεται ως εργαστηριακών αποτελεσμάτων. Σε αντίθεση, ανατομικά παθολογία είναι ότι κλάδος των παθολογικών καταστάσεων που ασχολείται με την φύση μιας διαδικασίας νόσου μέσω μελετώντας τις δυνατότητες ακαθάριστο και μικροσκοπική ιστών και υγρών καταργηθεί είτε κατά την εξέταση postmortem (νεκροψία) ή κατά τη διάρκεια χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, τμήματα μεταξύ ανατομικά και κλινικές παθολογία είναι κατά κάποιον τρόπο τεχνητή και ενσωματωμένο σε μεγάλο βαθμό στο πώς παθολογία εξελίχθηκε στην ακαδημαϊκή πράξη. Πληροφορίες που προέρχονται από νεκροψία εξετάσεων, χειρουργική δείγματα, ή κλινικό εργαστήριο δοκιμών παρέχει γιατροί με τα μέσα για να επιβεβαιώσει μια οριστική διάγνωση και να αξιολογήσει τη μη χειρουργική συνθήκες. Οι πληροφορίες αυτές χρησιμοποιούνται από γιατρούς στην διάγνωση και θεραπεία διαχείρισης.