Όταν το πλάτος ενός σήματος προσεγγίσει ορισμένο προκαθορισμένο όριο από τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται, αγγίζει μια οροφή (και δάπεδο) πέραν της οποίας δεν μπορεί να προχωρήσει. Επομένως, το άνω και κάτω μέρος του κύματος απλά αποκόπτεται. Όσο περισσότερο επιχειρεί να υπερβεί το όριο, τόσο μεγαλύτερος ο βαθμός αποκοπής και τόσο περισσότερο θα αρχίσει να μοιάζει σε ένα τετραγωνικό κύμα το προηγουμένως στρογγυλό κύμα. Αυτό οδηγεί σε δημιουργία πολλών αρμονικών και, κατά συνέπεια, ο ήχος παραμορφώνεται σημαντικά. Το γραφικό στα δεξιά εμφανίζει ένα ημιτονοειδές κύμα στα αριστερά και, έπειτα, το ίδιο κύμα ενισχύεται κατά τρία ντεσιμπέλ, στα δεξιά. Αυτό το φαινομενικά μικρό ψαλίδισμα δημιουργεί μια τρίτη αρμονική της τάξης του 14%, μια πέμπτη αρμονική της τάξης του 3%, μια έβδομη της τάξης του 1,8% κ.ο.κ. Πρόκειται για έναν πραγματικά κακό ήχο. Το ψαλίδισμα προκαλείται συχνά από τη σημαντική αύξηση της έντασης ενός ενισχυτή, ώστε να πραγματοποιείται υπέρβαση των ορίων ισχύος του.