Κατά τη διάρκεια του τελευταίου μισού του 18ου αιώνα η αγγλική dial ρολόι φαινόταν, απόγονος του το λεγόμενο «Πράξη του Κοινοβουλίου» ή «Ταβέρνα» ρολόι. Timekeepers μόνον, αποτελείται από μια μεγάλη κυκλική αρχικά κλήση περίπου δώδεκα εκατοστά σε διάμετρο, με μια κίνηση fusee που καθοδηγείται από την άνοιξη, τα πρώτα παραδείγματα είχε ένα μεταίχμιο ποσοστά διαφυγής και συχνά μια κυρτή silvered κλήσης. Την κλήση ασφαλίστηκε σε μια κυκλική ξύλινα πολυκάναλο, πίσω από τα οποία είχε δύο ξύλινα λωρίδες συνημμένο για να εντοπίσετε τη θέση της σε ένα ξύλινο ορθογώνιο πλαίσιο, τότε προσδεδεμένο στη θέση να κατέχουν το ρολόι. A άγκιστρο στο πλαίσιο επιτρέπεται το ρολόι να είναι κρεμασμένα στον τοίχο. Αργότερα, μέσω τηλεφώνου ρολόγια έγινε πιο καλλιγραφική και συχνά ενσωματώνονται εντυπωσιακό τρένα και μερικές φορές ένα σήμα συναγερμού, τα ποσοστά διαφυγής αγκύρωσης που χρησιμοποιείται παγκοσμίως, με μια πόρτα στο πλαίσιο για να επιτρέψει το εκκρεμές να δει ή να ξεκινήσει. Σύγχρονα ρολόγια μέσω τηλεφώνου μπορεί να έχουν ισορροπία-ελεγχόμενη escapements, συγχρονισμένη ηλεκτρική κινήσεις ή, όλο και περισσότερο, μπαταρία ηλεκτρικά κινήσεις, συμπεριλαμβανομένων των τύπων quartz-crystal.