Έναs μεθανόλη του αποκτώ μια κατά προσέγγιση λύση σε ένα πρόβλημα της οποίας το διοικητικό εξισώσεις και συνοριακές συνθήκες είναι γνωστά, διαιρώντας την περιοχή ενδιαφέροντος σε πολυάριθμες, διασυνδεδεμένα υποπεριοχές (πεπερασμένα στοιχεία) επί των οποίων απλό, προσέγγισης λειτουργίες χρησιμοποιούνται για να αντιπροσωπεύουν τις άγνωστες ποσότητες. Η βασική ιδέα που προέρχεται από τις αρχές του 1900 ως μια μέθοδος επίλυσης για στελέχη σε γέφυρες και κτίρια. Ήταν περαιτέρω αναπτύχθηκε για την ανάλυση της δομής των αεροσκαφών στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Μεθόδου, η οποία υποστηρίζεται από αυστηρή μαθηματική θεωρία, τώρα έχει εφαρμοστεί σε προβλήματα στη ροή θερμότητας, υδραυλικά, Γεωδυναμική και άλλους κλάδους.