Ο βαθμός στον οποίο αλλαγές στην εύλογη αξία ή το αντισταθμιζόμενο στοιχείο που μπορούν να αποδοθούν σε κίνδυνο αντισταθμιζόμενο ταμειακές ροές είναι μετατόπιση από μεταβολές της εύλογης αξίας ή ταμειακές ροές του μέσο αντιστάθμισης ενός περιουσιακού στοιχείου, αστικής ευθύνης, σταθερή δέσμευση, πολύ πιθανόν πρόγνωση συναλλαγή ή καθαρές επενδύσεις σε μια εξωτερική λειτουργία που (α) να εκθέτει την οντότητα με κίνδυνο των αλλαγών στην εύλογη αξία είτε των μελλοντικών ταμειακών ροών και (β) είναι χαρακτηρισμένο ως είναι καλυμμένα ορισθείσα παράγωγο ή (για την αντιστάθμιση του κινδύνου των αλλαγών σε ξένο νόμισμα συναλλαγματικών ισοτιμιών μόνο) ένα καθορισμένο μη παράγωγα χρηματοοικονομικά στοιχεία του ενεργητικού ή μη παράγωγα οικονομική ευθύνη των οποίων εύλογη αξία είτε των ταμειακών ροών αναμένεται να αντισταθμιστεί αλλαγές στην εύλογη αξία ή ταμειακών ροών των καθορισμένων αντισταθμιζόμενο στοιχείο βλέπε «χρηματοπιστωτικού περιουσιακού στοιχείου ή οικονομική ευθύνη στην εύλογη αξία μέσω των αποτελεσμάτων χρήσεως».