Μια διαδικασία με αποτέλεσμα μείωση τη δριμύτητα ή ολκιμότητα ενός μετάλλου λόγω της παρουσίας του ατομικό υδρογόνο. Ευθραυστότητας του υδρογόνου έχει αναγνωριστεί κλασικά ως δύο τύπων. Το πρώτο γνωστό ως εσωτερική υδρογόνου ευθραυστότητα, συμβαίνει όταν το υδρογόνο εισέρχεται λιωμένο μέταλλο που γίνεται supersaturated με υδρογόνο, αμέσως μετά τη στερεοποίηση. Ο δεύτερος τύπος, περιβαλλοντική υδρογόνου ευθραυστότητα, οδηγεί από το υδρογόνο που απορροφάται από τα στερεά μέταλλα. Αυτό μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια των θερμικών επεξεργασιών αυξημένη θερμοκρασία και στην υπηρεσία κατά τη διάρκεια της επιμετάλλωσης, επαφή με χημικές ουσίες συντήρηση, διάβρωση αντιδράσεις, καθοδική προστασία, και λειτουργούν σε υψηλής πίεσης του υδρογόνου. Ελλείψει συστατική παραμόρφωση ή εξωτερικού φορτίου, περιβαλλοντική υδρογόνου ευθραυστότητας εκδηλώνεται με διάφορες μορφές, όπως φουσκάλες, εσωτερικό ράγισμα, υδρίδιο σχηματισμό, και μειωμένη πλαστιμότητα. Με εφελκυσμού στρες ή άγχος-ένταση παράγοντας που υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο όριο, το ατομικό υδρογόνο αλληλεπιδρά με το μέταλλο για να προκαλέσει ρωγμή subcritical ανάπτυξη οδηγεί σε κάταγμα. Ελλείψει μιας αντίδρασης στη διάβρωση (πολωμένο καθοδικά), ο συνήθης όρος που χρησιμοποιείται είναι το υδρογόνο με τη βοήθεια cracking(HAC) ή υδρογόνου άγχος πυρόλυση (ΕΥΑ). Παρουσία ενεργό διάβρωση, συνήθως ως κοιλώματα ή τις ρωγμές (πολωμένο anodically), την πυρόλυση γενικά ονομάζεται cracking(SCC) καταπονήσεις λόγω διάβρωσης, αλλά θα πρέπει να έχουν καλέσει πιό κατάλληλα υδρογόνου με τη βοήθεια άγχος-διάβρωσης (HSCC). Έτσι η ΕΥΑ και ηλεκτροχημικά ανοδική SCC μπορεί να λειτουργήσει χωριστά ή σε combination(HSCC). Σε ορισμένα μέταλλα, όπως χάλυβες υψηλής αντοχής, ο μηχανισμός είναι πιστεύεται ότι είναι όλοι, ή σχεδόν όλοι, ΕΥΑ. Ο συμμετέχον μηχανισμός της ΕΥΑ δεν αναγνωρίζεται πάντα και μπορεί να αξιολογηθεί υπό το γενικό τίτλο του SCC.