Στον τομέα της τέχνης την ευρεία κυκλοφορία στη δυτική τέχνη, αρχιτεκτονική και σχεδίου που συνειδητά απέρριψε το παρελθόν ως ένα μοντέλο για την τέχνη του παρόντος. Ως εκ τούτου η κοινοβουλευτική μοντερνισμού ή σύγχρονη τέχνη. Μοντερνισμού, που επιταχύνθηκε από περίπου 1850. Μοντερνισμού προτείνει νέες μορφές τέχνης, με το αιτιολογικό ότι αυτά είναι πιό κατάλληλοι για το παρόν. Έτσι χαρακτηρίζεται από σταθερή πρωτοπορία. Αλλά η σύγχρονη τέχνη έχει συχνά οδηγηθεί πολύ από διάφορες κοινωνικές και πολιτικές ατζέντες. Αυτά ήταν συχνά ουτοπικό, και μοντερνισμού ήταν σε γενικές γραμμές που σχετίζονται με ιδανικό οράματα της ανθρώπινης ζωής και την κοινωνία και την πίστη στην πρόοδο. Το όρους μοντερνισμού και μοντέρνας τέχνης είναι γενικά χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη διαδοχή των κινήσεων τέχνης που κριτικούς και ιστορικούς έχουν εντοπίσει από το ρεαλισμό του Κουρμπέ, με αποκορύφωμα αφηρημένης τέχνης και τις εξελίξεις μέχρι τη δεκαετία του 1960. Από εκείνη τη στιγμή μοντερνισμός είχε γίνει μια κυρίαρχη ιδέα της τέχνης, και μια ιδιαίτερα στενή θεωρία του μοντερνισμού ζωγραφική είχε διατυπωθεί από το άκρως επιδραστική Αμερικανικά κριτικός Clement Greenberg. Μια αντίδραση στη συνέχεια έλαβε χώρα που αναγνωρίστηκε γρήγορα ως μεταμοντερνισμός.