Όρος που εφαρμόζεται για τη επινοητικοί και αρκετά συχνά αφηρημένη τοπίο με βάση ζωγραφική του Paul Nash, Graham Sutherland και άλλων στα τέλη του 1930 και του 1940. Την εργασία τους συχνά περιλαμβάνονται στοιχεία, ήταν γενικά ζοφερή, αντανακλώντας τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την προσέγγιση και τα επακόλουθα, αλλά πλούσια, ποιητική και ικανή να ένα διορατικό ένταση. Το εμπνεύστηκε εν μέρει από τα τοπία οραματιστής Samuel Palmer και οι αρχαίοι, εν μέρει από μια πιο γενική συναισθηματική αντίδραση στην βρετανική τοπίο και την ιστορία. Άλλα μεγάλα ΝΕΟ-ρομαντικών ήταν Michael Ayrton, John Craxton, Ivon Χίτσενς, Ιωάννης Minton, Ιωάννης Piper, Keith Vaughan. Ο όρος μερικές φορές αγκαλιάζει Robert Colquhoun και Robert MacBryde, και το πρώιμο έργο του Φρόιντ Lucian. Επίσης η γραφική εργασία του Henry Moore της περιόδου, ιδιαίτερα του σχέδια του πολέμου καταφύγια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 στο Παρίσι που προέκυψαν από μια ομάδα εικονιστικού ζωγράφοι συχνά νοσταλγική έργο του οποίου brooding γρήγορα έγινε επισημαίνονται ΝΕΟ-ρομαντικούς. Μεταξύ αυτών ήταν το ρώσο-Αμερικανός τρίο Eugène Berman και ο αδελφός Λεονίντ και Πάβελ Τσελίτσεβ.