Η φαινομενική γωνιακή μετατόπιση του ενός ουράνια αντικείμενο οφείλεται σε μια αλλαγή στην θέση του παρατηρητή. Με τη γραμμή βάσης του γνωστού μήκους μεταξύ δύο παρατηρήσεις, μπορεί να προσδιοριστεί η απόσταση από το αντικείμενο απευθείας. Το θέμα της παράλλαξη χωρίζεται σε πολλά δευτερεύοντα θέματα: geocentric parallaxes, τα οποία χρησιμοποιούν την επιφάνεια της γης ως γραμμή βάσης να τηρήσουμε ηλιακό σύστημα αντικείμενα, προορισμό ή τριγωνομετρικές parallaxes, τα οποία χρησιμοποιούν τη διάμετρο της τροχιά της γης γύρω από τον ήλιο, να τηρήσουν τα αντικείμενα στην περιοχή ηλιακή, στατιστική και κοσμική parallaxes, που οι στατιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αποστάσεις, με βάση τις προτάσεις ψηφίσματος proper τα αντικείμενα, και φωτομετρικές και φασματοσκοπική parallaxes, που εξαρτώνται από τις κανονικές αστεροσκοπεία ιδιότητες αστέρων που απορρέουν έμμεσα αποστάσεις σε αυτά. Parallaxes έχουν καθορισθεί από δορυφόρους του χώρου, συμπεριλαμβανομένων των κατάλογοι HIPPARCOS και το Διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ, και σχεδιάζονται πρόσθετο χώρο έργα, όπως η Γαία και SIM.