Γενικός όρος για να περιγράψει τις αλλαγές σε Ιμπρεσιονισμός από περίπου το 1886, ημερομηνία τελευταία ιμπρεσιονιστών ομαδική έκθεση στο Παρίσι. Καλύτερα μόνο οι τέσσερις μεγάλες προσωπικότητες που ανέπτυξε και επεκταθεί ιμπρεσιονισμού σε ευδιάκριτα διαφορετικές κατευθύνσεις. Σεζάν διατηρούνται θεμελιώδες δόγμα της ζωγραφικής από τη φύση αλλά με προσθήκη αυστηρότητα, περίφημα λέγοντας "θέλω να ξανακάνετε Poussin από τη φύση». (Είναι εμφανώς πνευματικής πρωτοπόρος της γαλλικής τοπίο του Πουσσέν.) Σερά θέσει ιμπρεσιονιστικό ζωγραφική φως και χρώμα σε επιστημονική βάση (ΝΕΟ-ιμπρεσιονισμού, Divisionism). Γκωγκέν διατήρησε το έντονο φως και χρώμα αλλά απέρριψε ζωγραφική από τη φύση και επανέφερε το θέμα φαντασία. Βαν Γκογκ ζωγράφισε από τη φύση αλλά αναπτύχθηκε ιδιαίτερα προσωπική χρήση του χρώματος και brushwork άμεσα εκφράζοντας συναισθηματική αντίδραση για το θέμα και τον εσωτερικό του κόσμο.