Η κατάσταση είναι φτωχοί, που εξαρτάται από το πώς μπορείτε να ορίσετε το. Μία προσέγγιση είναι να χρησιμοποιήσετε κάποια απόλυτη μέτρο. Για παράδειγμα, η φτώχεια ποσοστό αναφέρεται στον αριθμό των νοικοκυριών, των οποίων το εισόδημα είναι λιγότερο από τρεις φορές αυτό που χρειάζεται για να παρέχουν μια κατάλληλη δίαιτα. (Αν και τι συνιστά επαρκή μπορούν να μεταβάλλονται διαχρονικά. ) Ένα άλλο είναι να μετρηθεί η σχετική φτώχεια. Για παράδειγμα, ο αριθμός των ατόμων σε συνθήκες φτώχειας, μπορεί να οριστεί ως όλα τα νοικοκυριά με εισόδημα κατώτερο από το πω, το ήμισυ το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών. Ή γραμμή φτώχεια (σχετικές) μπορούν να οριστούν ως το επίπεδο εισοδήματος, κάτω της οποίας είναι, δηλαδή τις φτωχότερες το 10% των νοικοκυριών. Σε κάθε περίπτωση, η διαχωριστική γραμμή μεταξύ φτώχειας και όχι-αρκετά φτώχειας είναι κάπως αυθαίρετο. Ως χώρες get πιο πλούσιες, ο αριθμός των ατόμων στην απόλυτη φτώχεια συνήθως γίνεται μικρότερο. Δεν είναι αναγκαστικά αλήθεια των αριθμών στην σχετική φτώχεια. Τον τρόπο ότι η σχετική φτώχεια είναι καθορισμένες σημαίνει ότι είναι πάντα πιθανό να προσδιορίσει ένα μεγάλο αριθμό εξαθλιωμένη νοικοκυριά. Ωστόσο πλούσια χώρα γίνεται, πάντα θα υπάρχουν 10% των νοικοκυριών πιο φτωχές από τα υπόλοιπα, παρόλο που μπορούν να ζουν σε αρχοντικά και να τρώνε χαβιάρι (έστω και μικρότερα αρχοντικά και λιγότερο χαβιάρι από το υπόλοιπο 90% των νοικοκυριών).