Η ψύξη ενός χώρου ή ουσίας κάτω από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Η τέχνη ήταν γνωστή η αρχαία Αιγύπτιοι και το λαό της Ινδίας, που χρησιμοποιούνται εξάτμιση να ψυχθεί υγρών σε πορώδη earthen βάζα εκτίθενται σε ξηρού αέρα το βράδυ, και να την πρόωρη κινέζικα, Έλληνες και Ρωμαίοι, που χρησιμοποιείται φυσικό πάγου ή χιόνι αποθηκεύονται σε υπόγειες λάκκους για την ψύξη του οίνου και των άλλων κέλυφός. Κατά την αντιγραφή του 18ου και στις αρχές 19ου αιώνα φυσικό πάγου αποκοπεί από λίμνες και λίμνες το χειμώνα ήταν αποθηκευμένα υπόγειες για χρήση το καλοκαίρι. Τεχνική μηχανική ψύξης ξεκίνησε με την εφεύρεση των μηχανές για την κατασκευή τεχνητών πάγου. Μεγάλες προόδους που έγιναν κατά τον εικοστό αιώνα κατά την εφαρμογή των μηχανικών ψύξης σε πεδία εκτός από πάγο καθιστώντας, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων, την ψύξη και κατάψυξη των φθαρτών τροφίμων και κλιματισμού για τη βιομηχανία και ανθρώπινη άνεση.