Ο αριθμός των ατόμων σε ηλικία εργασίας χωρίς δουλειά είναι συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό ανεργίας, το ποσοστό του εργατικού δυναμικού. Αυτό συντελεστή γενικά αυξάνεται και πέφτει στο βήμα με το επιχειρηματικό κύκλο--κάθε μορφής ανεργίας. Αλλά μερικές ανεργία δεν προκαλείται από τον κύκλο, είναι διαρθρωτικής ανεργίας. Υπάρχουν επίσης ανεργίας εκούσια και ακούσια ανεργία. Μερικοί άνθρωποι που δεν βρίσκονται στην εργασία έχουν κανένα συμφέρον να πάρει μια εργασία και πιθανώς δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως μέρος του εργατικού δυναμικού. Άλλοι επιλέγουν να είναι άνεργοι, εν συντομία, ενώ φαίνονται, ή σας περιμένουν για να ξεκινήσετε, μια νέα θέση εργασίας. Αυτό είναι γνωστό ως ανεργίας τριβής. Σε της δεκαετίας του 1950, η Phillips καμπύλη φάνηκε να δείχνει ότι τη χάραξη πολιτικής θα μπορούσε να μειώσει την ανεργία από την κατοχή την άνοδο του πληθωρισμού. Οικονομολόγοι λένε τώρα εκεί είναι μια NAIRU (μη επιταχυνόμενο πληθωρισμό της ανεργίας). Στις περισσότερες αγορές, οι τιμές αλλάζουν να κρατήσει την προσφορά και τη ζήτηση σε ισορροπία, στην αγορά εργασίας, μισθοί, συχνά είναι κολλώδη, είναι αργή να πέσει όταν μειώνεται η ζήτηση ή την προμήθεια αυξήσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, την ανεργία, συχνά αυξήσεις. Ένα τρόπος για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό μπορεί να είναι να τονωθεί η ζήτηση. Άλλο είναι η αύξηση της ευελιξίας της αγοράς εργασίας.