Η τιμή της εργασίας. Στη θεωρία, μισθών θα πρέπει να αλλάξει έτσι ώστε η προσφορά και τη ζήτηση στην αγορά εργασίας είναι πάντα σε ισορροπία. Στην πράξη, οι μισθοί είναι συχνά κολλώδες, ειδικά σε μια προς τα κάτω κατεύθυνση: όταν πέφτει η ζήτηση για εργασία, μισθοί δεν εμπίπτουν. Σε αυτήν την περίπτωση, η μείωση της ζήτησης οδηγεί σε υψηλότερη ακούσια ανεργία. Εμπορικές ενώσεις μπορούν να χρησιμοποιούν συλλογικών διαπραγματεύσεων να κρατήσει τους μισθούς πάνω από το ποσοστό αγοράς εκκαθάρισης. Επιπλέον, πολλές κυβερνήσεις επιβάλλουν ένα ελάχιστο μισθό που οι εργοδότες πρέπει να καταβάλλουν. Επιχειρήσεις μπορεί να επιλέξει να πληρώσει πάνω από τον μισθό του ισορροπία, να αυξήσουν την παραγωγικότητα των εργαζομένων. Τέτοιες αμοιβές της επονομαζόμενης αποτελεσματικότητας μπορεί να κάνει τους εργαζόμενους που είναι λιγότερο πιθανό να ενταχθούν σε μια άλλη εταιρία, τόσο κοπής ο εργοδότης πρόσληψη και κατάρτιση δαπάνες. Μπορεί να ενθαρρύνουν τους εργαζόμενους να κάνει καλύτερη δουλειά. Μπορεί να προσελκύουν επίσης μια υψηλότερη ποιότητα του εργαζομένου από τους χαμηλούς μισθούς της αγοράς-εκκαθάρισης ποσοστό, καλύτερα οι εργαζόμενοι μπορούν να έχουν ένα υψηλότερο κράτησης των μισθών (το χαμηλότερο μισθό για τους οποίους είναι πρόθυμοι να εργαστούν) από την ισορροπία της αγοράς-καθάρισμα. Τα τελευταία χρόνια, οι εργοδότες έχουν προσπαθήσει να μειώσει το μισθό κολλώδους αυξάνοντας το ποσοστό της αμοιβής που συνδέεται με την απόδοση της επιχείρησής τους. Έτσι αν φθίνουσα ζήτηση μειώνει κέρδους του εργοδότη, η αμοιβή των εργαζομένων της πέφτει αυτόματα, έτσι δεν έχει να απολύσει περισσότερους εργαζόμενους, όπως θα ήταν διαφορετικά. Απόδοση-που σχετίζονται με μισθούς μπορεί επίσης να μειώσει έξοδα αντιπροσώπευσης από δίνοντας προσέλαβε χέρια ένα ισχυρότερο κίνητρο για να κάνει μια καλή δουλειά.