Ξύλο ως υλικό για πίνακες ρολογιών πυργίσκος έχει χρησιμοποιηθεί παγκοσμίως, αλλά για την εγχώρια ρολόγια ξύλινα πίνακα φαίνεται να περιορίστηκαν στα ρολόγια γίνει στο Μέλανα Δρυμό, άλλες κοινότητες των ευρωπαίων αγροτών και τη Βόρεια Αμερική, μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Στο Μέλανα Δρυμό κλήσεις έγιναν ως επί το πλείστον ελάτης, η οποία τείνει να χωρίσει μετά από καιρό. Το καντράν έγιναν από σανίδες κοπής να σχήμα και κόλλημα ένα δεύτερο στρώμα με την πρώτη με τη μορφή ενός κύκλου, για να σχηματίσουν το κατάλαβα μέρος του επιλογέα. Το σύνολο μετατράπηκε στη συνέχεια σε πρωτόγονες τόρνο, έτσι ώστε το τμήμα εικόνα σχηματίζεται ένα ελαφρώς κυρτό σχήμα, επιφάνειά απαλά συγχώνευση με τη βάση του επιλογέα. Τους πόρους του ξύλου ήταν γεμάτη με μέγεθος και ασβεστόνερο και τα στοιχεία και διακόσμηση με ζωγραφισμένο επάνω, μετά την οποία το σύνολο δόθηκε ένα ή περισσότερα παλτά του βερνικιού. Καντράν είναι συσκευασμένα σε χαρτί και δεν ήταν σταθερή στις μετακινήσεις μέχρι ολόκληρης της παρτίδας των κινήσεων, πίνακες, αλυσίδες, κουδούνια, κ.λπ. είχε φθάσει στον προορισμό τους. Πραγματοποιήθηκαν το καντράν και ζωγραφισμένα από διαφορετικές τεχνίτες και τοποθετούνται σε κινήσεις από πολλούς κατασκευαστές στην ίδια περιοχή.