Νομοθεσιών μπορεί να είναι μια σημαντική πηγή οικονομικής αποτελεσματικότητας – ή αναποτελεσματικότητα. Πρώιμη οικονομολόγοι όπως Adam Smith έγραψε συχνά σχετικά με τον οικονομικό αντίκτυπο των νομικά θέματα. Αλλά οικονομικά στη συνέχεια εστιασμένη πιο στενά για πράγματα νομισματικών και εμπορικών. Ήταν μόνο κατά τη δεκαετία του 1940 και του 1950, στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου νομική σχολή, που γεννήθηκε την πειθαρχία των νομικών και οικονομικών επιστημών. Είναι τώρα σημαντική κλάδος της οικονομίας και είχε αντίκτυπο πέρα από τους πύργους του ελεφαντόδοντου. Τα "οικονομικά" των νομικών και οικονομικών επιστημών είναι σταθερά στο στρατόπεδο φιλελεύθερη οικονομία, ευνοεί τις ελεύθερες αγορές και υποστηρίζοντας ότι κανονισμού συχνά κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Υπογραμμίζει την οικονομική αξία των έχοντας σαφείς και εκτελεστή ιδιοκτησίας, και εξασφάλιση ότι αυτές μπορεί να αγορασθεί και να πωληθεί. Ενθάρρυνε πολλές αντιμονοπωλιακής policy¬makers να επικεντρωθούμε στην μεγιστοποίηση της ευημερίας των καταναλωτών, και όχι, πω, προστασία των μικρών επιχειρήσεων ή κατεψήφισαν μεγάλες, μόνο και μόνο επειδή είναι μεγάλο. Αυτό έχει επίσης ταξίδευσε σε ευρύτερα θέματα κοινωνιολογικές, για παράδειγμα, αναλύοντας τις οικονομικές αιτίες της εγκληματικότητας και ο τρόπος διάρθρωσης νομική κίνητρα για τη μείωση της εγκληματικότητας. (Δείτε επίσης: εξελικτική οικονομίας. )