Η μάχη του Αγίου Γοτθάρδου ήταν μια μάχη μεταξύ μεταξύ Habsburg στρατό με επικεφαλής τον Raimondo Montecuccoli, Julius Wolfgang von Hohenlohe, Leopold πρίγκιπας του Baden, Georg Friedrich του Waldeck και ένας Οθωμανικός στρατός υπό τη διοίκηση του Κιοπρουλού Φαζίλ Αχμέτ σχετικά με 1 Αυγούστου, 1664 ως μέρος του Αυστρο-τουρκικού πολέμου (1663-1664).

Η μάχη έλαβε χώρα κοντά στο Szentgotthárd και Mogersdorf στην Δυτική Ουγγαρία. Οι Τούρκοι νικήθηκαν στρατιωτικά, αλλά ήταν σε θέση να διαπραγματευτεί την ειρήνη της Vasvár, που ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές για τους.

Σε Ιουνίου 1664 Banus Nicholas Zrinský, ο διοικητής του αυτοκρατορικού στρατού του Νότου (επίσης ονομάζεται "Mur-στρατός»), αναγκάστηκε να ακυρώσει, πολιορκία του φρουρίου Οθωμανική Kanizsa επειδή Βεζίρης Κιοπρουλή με περίπου 50.000 ισχυρό στρατό απαλλαγεί το φρούριο. Στη συνέχεια κατέπνιξε γύρισε προς τα δυτικά και κατέλαβαν το φρούριο που χτίστηκε από Banus τον εαυτό του, νέα Zrin, ο στρατός του Νότου δεν ήταν σε θέση να υπερασπιστεί, επειδή αποτελούνταν μόνο από 17.000 ανδρών. Όπως ο αυτοκρατορικός διοικητής Montecuccoli δεν μπόρεσε να στείλει ενισχύσεις Zrinský, έφυγε θυμωμένα στις 29 Ιουνίου από τον αυτοκρατορικό στρατό.

Μετά την καταστροφή του φρουρίου, νέο Zrin, η Οθωμανική κύρια δύναμη κινήθηκε προς Βιέννη και συνήλθε στις 30 Ιουλίου στο Raab, μεταξύ Mogersdorf και του St. Gotthard με τον κύριο στρατό αυτοκρατορικό, που έλαβε η αριστερή όχθη του ποταμού ως θέση. Η πολυεθνική αυτή δύναμη κάτω από την εντολή Montecuccolis, η οποία το 1664 Φεβρουαρίου, αποτελείτο από 28.500 άνδρες, συρρικνώθηκε σε μεγάλο βαθμό οφείλεται σε κακές συνθήκες υγιεινής και έλλειψη τροφίμων για αρκετές ημέρες για μόνο 25.000 άνδρες. Από την άλλη πλευρά, η δεξιά όχθη στάθηκε ένας άνθρωπος δύο φορές τόσο ισχυρό οθωμανικό στρατό, αποτελείται από 50.000 άνδρες.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 1 Αυγούστου του 1664 3000 Γενιτσάρων και 3000 sipahis διασχισμένος με έντονη firesupport από την Οθωμανική Topcular στο Raab, υπερέβησαν το πρώτο φυλάκια του στρατόπεδου και στη συνέχεια τα κύρια στρατόπεδο των αυτοκρατορικών στρατευμάτων, που τους διοικητής, κόμης του Waldeck, είχε αντιτιθέμενος ταυτόχρονα τόσο στο Montecuccolis εντολή που εξασφάλισε μόνο ανεπαρκώς. Την έκπληξη στρατεύματα στο κέντρο έγινε διαταραχτεί, κι η Sipahis ήταν σε θέση να κατατρόπωση τους, ενώ Γενιτσάρων ήταν σε θέση να αναλάβει την πόλη Mogersdorf. Έτσι το κέντρο των Συμμάχων ήταν σχεδόν σε σύγχυση, «την ευημερία της χώρας τους κρεμιούνται από μια κλωστή», αναφέρθηκε αργότερα στην αυτοκρατορική δίαιτα...

Σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση Montecuccoli προσωπικά οδήγησε την αντεπίθεση με τρία συντάγματα πεζικού και δύο Cuirassier. Αυτό υποστηρίχθηκε από τον μαρκήσιο Frederick VI της Βάδης-Durlach με κάποια πρόσφατα σχηματισμένη σαξονικό στρατεύματα. Επίθεση, εν τω μεταξύ, ο διοικητής του Ρήνου Συνομοσπονδία σώματος, μέτρηση της Hohenlohe, με δύο τάγματα και τέσσερις Μοίρες Mogersdorf, η οποία ήταν εισέβαλαν από τους γενίτσαρους από την Ανατολή και τους εκδίωξε. Μετά από την επιτυχία αυτή, ο αυτοκρατορικός διοικητής Montecuccoli αποφάσισε να αναζητήσει την απόφαση και να επιτεθούν με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις του εχθρού προγεφύρωμα. Η υπόλοιπη Οθωμανική δυνάμεις, οχυρωμένοι μόνο προσωρινά, δεν ήταν σε θέση να αντιταχθεί αυτή τη σοβαρή επίθεση, δεδομένου ότι ο κύριος όγκος των δυνάμεών τους παρέμεινε στην άλλη πλευρά του ποταμού. Μέχρι αργά το απόγευμα ο συμμαχικός στρατός τελικά πέτυχε, τις οθωμανικές δυνάμεις στην αριστερή όχθη του Raab υποχώρησαν, τι έγινε σύντομα μια πτήση. μόλις εννέα ημέρες μετά τη μάχη, στις 10 Αυγούστου του 1664 η Συνθήκη του ΒΑΣ υπεγράφη για περίοδο 20 ετών.