Στην Ιρλανδία, ο μεγάλος λιμός ήταν μια περίοδος από ασιτία, ασθένειες και η μετανάστευση από το 1845 ως το 1852. Είναι επίσης γνωστό, ως επί το πλείστον εκτός της Ιρλανδίας, όπως η ιρλανδική Famine.In γεωμήλων η ιρλανδική γλώσσα που ονομάζεται μια Gorta Mór, που σημαίνει "το μεγάλο πείνας") ή ένα Drochshaol, που σημαίνει "στις κακές στιγμές...

Κατά τη διάρκεια του λιμού περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν και ένα εκατομμύριο πιο μετανάστευσαν από την Ιρλανδία, τα οποία προκαλούν πτώση από μεταξύ 20% και 25% του πληθυσμού του νησιού.Η γενεσιουργός αιτία του λιμού ήταν μια ασθένεια γεωμήλων, κοινώς γνωστό ως γεωμήλων μάστιγα. Μολονότι μάστιγα λεηλάτησαν καλλιέργεια γεωμήλων σε όλη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1840, τον αντίκτυπο και το ανθρώπινο κόστος στην Ιρλανδία – όπου το ένα τρίτο του πληθυσμού ήταν απολύτως εξαρτώμενοι από τα γεώμηλα που προορίζονται για τρόφιμα – επιτάθηκε από έναν κεντρικό υπολογιστή, πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων που παραμένει το θέμα της ιστορική συζήτηση.