Theodor Adorno Wiesengrund (1903–1969) ήταν ένα φιλόσοφος, συνθέτης, κοινωνιολόγος και θεωρητικός της αισθητικής. Πέρασε τις τελευταίες ημέρες του βασανίζεται από το "έκτακτης ανάγκης για τη Δημοκρατία" σας ζητηθεί από το φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του 1960, οι φοιτητές του αντιμετωπίζονται ταυτόχρονα ως φίλος και εχθρός.

Μετά από σπουδές στη Φραγκφούρτη, στη δεκαετία του 1920 και είναι δυνατή η εύρεση απασχόλησης κατά τα πρώτα έτη της ναζιστικής Γερμανίας, ο Αντόρνο μετακόμισε στην Αγγλία το 1934. Τέσσερα χρόνια αργότερα, με τη νέα σύζυγό του, η Μαργκαρέτε ("Gretel") Karplus (1902-1993), μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρώτα στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια στο Λος Άντζελες. Το 1949 επέστρεψαν στη Φρανκφούρτη όπου ο Αντόρνο εργάστηκε τόσο ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο και ως δημόσια πνευματικής, συμμετέχουν στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση προγράμματα του φιλοσοφία, κοινωνία των πολιτών, την εκπαίδευση και τις τέχνες.

Γεννήθηκε σε μια άνετη bourgeois σπίτι, ήταν ο μοναδικός γιος του μια Προτεσταντική έμπορος οίνων της εβραϊκής καταγωγής, Oscar Wiesengrund, και των καθολικών τραγουδίστρια, Maria γένος Calvelli-Adorno. Πριν από την μετακίνηση προς τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν γνωστός με το όνομα του πατέρα του και μετά από της μητέρας του. Ωστόσο, ενώ το "Wiesengrund" συντομεύθηκε σε μια μέση αρχική, το όνομα τιμήθηκε στην του Thomas Mann γιατρός Φαύστος (1947), το υποδειγματικό μυθιστόρημα σχετικά με την τύχη του μουσικό μοντερνισμού, για την οποία ο Αντόρνο σημαντικά συμβάλει. Η Beethovenian τόνοι το Wiesengrund — λιβάδια-εδάφους — εκφράζεται μια πρόωρη υπόσχεση ευτυχία για αστικά ηλικία που θα τελικά καταρρεύσει, αφήνοντας το ολέθριο dodecaphonic συνθέτη Adrian Leverkühn άλλη επιλογή παρά να ολοκληρώσει τη ζωή του με μια μελαγχολική ΟΔΥΣΣΕΙΑ απαρτίζεται από το πρώην μεγαλείο της γερμανικής τέχνης.

Ο Αντόρνο έγραψε σε γενικές γραμμές την μεταφυσική, η ιστορία της φιλοσοφίας, γνωσιολογία, πολιτική φιλοσοφία και ηθική. Είναι πιο ευρέως γνωστός για την προσπάθειά του να αποκαλύψει τις περίπλοκες ιστορικές και διαλεκτικής σχέσεις μεταξύ φιλοσοφία, την κοινωνία και τις τέχνες, ή μεταξύ φιλοσοφία, κοινωνιολογίας και αισθητικά η θεωρία.