Όρος που εφαρμόζεται σε νέες μορφές της αφηρημένης τέχνης που αναπτύχθηκε από Αμερικανούς ζωγράφους στη δεκαετία του 1940 και του 1950. Το χρησιμοποιούσαν οι αφηρημένοι εξπρεσιονιστές βασίζονταν κυρίως στη Νέα Υόρκη, και έγινε γνωστή και ως το σχολείο της Νέας Υόρκης. Το όνομα θυμίζει το στόχο τους να κάνουν τέχνη που ενώ Περίληψη ήταν επίσης εκφραστική ή συναισθηματική στην επίδρασή της. Εμπνεύστηκαν από την υπερρεαλιστική ιδέα ότι η τέχνη πρέπει να προέρχονται από το ασυνείδητο, και από το αυτοματισμού του Μιρό. Εντός αφηρημένος Εξπρεσιονισμός ήταν δύο γενικές ομάδες. Αυτές ήταν οι λεγόμενες Ζωγράφοι δράση υπό την ηγεσία του Πόλοκ και De Kooning, και οι ζωγράφοι χρωματικών πεδίων, ιδίως Rothko, Newman και ακόμα. Οι ζωγράφοι δράση εργάστηκε με μια αυθόρμητη improvisatory τρόπο χρησιμοποιώντας συχνά μεγάλα πινέλα να γίνονται γενικόλογες χειρονομιακή σήματα. Pollock περίφημα τοποθετείται του καμβά στο έδαφος και χόρεψαν γύρω από αυτό ρίχνει χρώμα απευθείας από το δοχείο ή σύροντας από τη βούρτσα ή ένα ραβδί. Με τον τρόπο αυτό τοποθέτησαν άμεσα τους εσωτερικά ερεθίσματα στον καμβά. Οι ζωγράφοι πεδίο χρώμα ήταν βαθιά ενδιαφέρονται για θρησκεία και μύθος. Δημιούργησαν απλές συνθέσεις με μεγάλες περιοχές ένα μόνο χρώμα, που προορίζονται για την παραγωγή ένα στοχαστικό ή διαλογισμού απάντηση στην προβολή.