Η εφαρμογή της χημείας για την τεχνική εξέταση, ελέγχου ταυτότητας και διατήρηση των πολιτιστικών αγαθών. Χημικών που εργάζονται σε μουσεία ασκούν ένα ευρύ φάσμα των ερευνών, μελετώντας συχνότερα τη χημική σύνθεση και η δομή της τέχνης, τα προϊόντα τους στη διάβρωση και υλικών που χρησιμοποιούνται για τους επισκευής, αποκατάσταση και διατήρηση. Τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον Μουσείο, συμπεριλαμβανομένων των ατμοσφαιρικών ρύπων, διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και σχετική υγρασία, βιολογικής δραστηριότητας και υπεριώδη και ορατή φωτισμού, αντιπροσωπεύουν ένα δεύτερο σημαντικό θέμα της έρευνας. a τρίτος τομέας ενδιαφέροντος είναι η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας, ασφάλειας, και της μακροπρόθεσμης σταθερότητας των υλικών και τεχνικών για τη διατήρηση των έργων τέχνης. Αν και αναλυτικές τεχνικές φαίνεται να κυριαρχούν, πολλούς άλλους τομείς της χημεία, η βιολογία, η φυσική, και μηχανικής, συμπεριλαμβανομένων των χημεία πολυμερών, κινητικές μελέτες, απεικόνισης μεθοδολογίες, βιοαποικοδόμηση μελέτες, που χρονολογούνται μεθόδους, υπολογιστική μοντελοποίηση, metallography και διάβρωσης μηχανικής, διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στην επιστήμη της διατήρησης.