Μια συσκευή που αποτελείται από επίπεδη, ανακλαστική επιφάνεια ρυθμιζόμενο να συμπίπτει με το επίπεδο του ορίζοντα. Το πρώτο πρακτική μορφή για χρήση στη θάλασσα εφευρέθηκε από την A. Becher το 1838. Που αποτελούνταν από ένα μικρό εκκρεμές με την bob ανασταλεί σε μια δεξαμενή του πετρελαίου. Φόρμας χρησιμοποιούνται στην ξηρά αποτελείται από ένα πιάτο ή δοχείο γεμάτο από τον υδράργυρο (ή ένα αμάλγαμα από κασσίτερο και τον υδράργυρο), άνω επιφάνεια του οποίου είναι δωρεάν και οριζόντια. Αυτή τη φόρμα, τροποποιήθηκε από επικάλυψη ο υδράργυρος με μια διαφανή, ιξωδών υγρών, έχουν χρησιμοποιηθεί κατά την ακριβή αστρονομικές παρατηρήσεις στη θάλασσα και παρόμοια μορφή έχει ενσωματωθεί σε κάποια αυτόματη ισοστάθμιση ισοστάθμιση μέσα. Μια άλλη μορφή είναι ένα επίπεδο κάτοπτρο ή καθρέφτης από γυαλί ή άλλο υλικό που είναι εφοδιασμένο με πνεύμα επίπεδα και ισοστάθμισης βίδες, έτσι ώστε η επιφάνεια του κατόπτρου μπορεί να προσαρμοστεί στο επίπεδο του ορίζοντα. Η τεχνητή ορίζοντα που χρησιμοποιείται για την αεροπορική πλοήγηση διατηρείται συνήθως παράλληλο προς το επίπεδο του ορίζοντα από ένα gyroscopic εκκρεμές. Στην τήρηση ενός ουράνια αντικείμενο, όπως ένα άστρο ή τον ήλιο, τη γωνία είναι μετράται μεταξύ του οργανισμού, όπως φαίνεται άμεσα (με διαμετακόμιση ή theodolite), ή από προβληματισμού (στο ποτήρι ορίζοντα της Εξάντας) και την εικόνα ως δει αποτυπωμένες στην τεχνητή ορίζοντα. Αυτό είναι μια κατακόρυφη γωνία και είναι διπλά γωνιακή προβιβασμό του Σώματος.