Ένα στυλ του ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ των περίπου 1825-1848, η οποία παίρνει το όνομά του από έναν κωμικό χαρακτήρα στη γερμανική Λαϊκή λογοτεχνία. Το κλασικό παράδειγμα homeliness, άνεσης και απλότητας, με μια τάση προς την φωτεινότητα της μορφής και της χρήσης από ανοιχτόχρωμο ξύλο. Ο όρος εφαρμόζεται αυστηρά μόνο στη Γερμανία και την Αυστρία, αλλά η σύγχρονη επίπλωση στην Αγγλία δείχνει παρόμοιες τάσεις. Παρά την αρχική Biedermeier χαρακτηριστικό των ανοικτών χρωμάτων, πολλές από αυτές τις περιπτώσεις είναι τελείωσε το γυαλιστερό μαύρο. Ορισμένοι από τους πυλώνες στην Κίνα ή αλάβαστρο, ενώ λευκό inlay έρχεται σε αντίθεση με το όργανο-χρώμα των περιπτώσεων.