Από τη γαλλική έννοια πολίτης μιας πόλης ή αυτοδιοικούμενη πόλη. Φεουδαρχική εγκαίρως τις πόλεις είχε γίνει ο τόπος εργασίας και κατοικίας του μια αναπτυσσόμενη κατηγορία των εμπόρων, επαγγελματιών και βιοτεχνία πρόσωπα, που ήρθε να θεωρηθεί ως μια κοινωνική θέση μεταξύ της τάξης των αγροτών και την γη στην κυριότητά τους ή αριστοκρατική τάξη. Εξ ου και η ιδέα ότι ήταν η μεσαία τάξη. Αυτή η νέα μεσαία τάξη ήρθε να αισθάνονται καταπιεσμένοι από τις παραδόσεις και τους περιορισμούς της φεουδαρχίας και την αριστοκρατική κανόνα και τελικά ήταν σε θέση να κατανοήσουν τη δύναμη και την μετατροπή της κοινωνικές αξίες. Που συνδέονται με την αναίμακτη επανάσταση της Μεγάλης Βρετανίας σε 1688 και της Γαλλικής Επανάστασης το 1789. Αυτή η νέα κατηγορία είχε επίσης ένα ξεχωριστό στυλ ζωής που ήρθε να αναφέρεται ως «αστικής». Οι αστοί όρος τάξη, ή η αστική τάξη, χρησιμοποιήθηκε από τον Μαρξ να αναφέρεται η εταιρική ή η καπιταλιστική τάξη στις κοινωνίες του μόντεμ που θεωρείται, ιδιαίτερα στις σοσιαλιστικές ιδέες, να είναι επίσης μια άρχουσα τάξη.