Το θεωρητικό πλαίσιο που συνδέονται με Ronald Langacker, που ήταν υπό ανάπτυξη από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και είναι καλύτερη εκπροσωπούνται στο του δύο θεμέλια της γνωστικές γραμματική τόμους που δημοσιεύθηκε το 1987 και 1991, αντίστοιχα. Αυτό είναι επίσης το πιο λεπτομερείς και εκτενείς θεωρία της γραμματικής να έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο γνωστικών γλωσσολογία, και μέχρι σήμερα ήταν το πιο επιρροή οι γνωστικές προσεγγίσεων της γραμματικής.

Γνωστικές γραμματική που προσπαθεί να το υπόδειγμα της γνωστικές μηχανισμοί και αρχές ότι υποκινεί και να έχετε άδεια χρήσης για το σχηματισμό και τη χρήση των γλωσσικών μονάδων ποικίλους βαθμούς πολυπλοκότητας. Όπως η εννοιολογική διάρθρωση σύστημα προσέγγιση που αναπτύχθηκε από την Leonard Talmy και η ομάδα των θεωριών που είναι γνωστή ως κατασκευή γραμματικές, Langacker ισχυρίζεται ότι γραμματικούς ή κλειστό κλάση φόρμες είναι εγγενώς νόημα. Σε αντίθεση με Talmy, αυτός δεν αναλαμβάνει ότι άνοιγμα κλάσης μορφές και μορφές κλειστό κλάση αντιπροσωπεύουν διαφορετικές έννοιες υποσυστήματα.Αντί

, το Langacker ισχυρίζεται ότι δύο τύπων μονάδων που ανήκουν στο μια ενιαία δομημένη απογραφή conventionalized γλωσσικών μονάδων που αντιπροσωπεύει η γνώση της γλώσσας στο μυαλό του ομιλητή, οδηγεί σε μία συνέχεια λεξικό-γραμματικής. Για Langacker, γνώση της γλώσσας (ψυχικής γραμματικής) αντιπροσωπεύεται στο μυαλό του ομιλητή ως απογραφή των συμβολική συγκροτήσεις. Η συμβολική Συνέλευση, η οποία μπορεί να παρέχουν τη δυνατότητα μονόδρομης ή περίπλοκες, είναι η βασική μονάδα της γραμματικής.

Κατά συνέπεια, γνωστικές γραμματική εγγράφεται σε η συμβολική διατριβή. Μόνο μία φορά είναι μια έκφραση που έχει χρησιμοποιηθεί επαρκώς συχνά και έχει υποστεί περιχαράκωση: απόκτηση το καθεστώς από μια συνήθεια ή μια «γνωστικών ρουτίνα», ώστε να επιτυγχάνουν την κατάσταση του μια γλωσσική μονάδα. Από την άποψη αυτή, μια γλωσσική μονάδα είναι συμβολική οντότητα που δεν είναι ενσωματωμένη compositionally από το σύστημα γλώσσα αλλά αποθηκεύεται και πρόσβαση στο σύνολό του.

Εξάλλου, η γλωσσική μονάδες που εκπροσωπούνται στη γραμματική του ομιλητή αντικατοπτρίζουν χρήση συμβάσεων. Του conventionality του μια γλωσσική μονάδα αφορά την ιδέα ότι η γλωσσική εκφράσεις γίνει μέρος της γραμματικής της γλώσσας λόγω κατανέμεται ανάμεσα στα μέλη μιας Κοινότητας ομιλίας. Conventionality έτσι είναι ζήτημα βαθμού. Για παράδειγμα, μια έκφραση όπως σκύλος είναι πιο συμβατικά (κοινόχρηστο από τα περισσότερα μέλη της Κοινότητας Greek-speaking) από μια παράσταση like αλλόφωνο, που είναι κοινόχρηστα μόνο ένα υποσύνολο των ομιλητές της αγγλικής με εξειδικευμένες γνώσεις σχετικά με τη μελέτη της γλωσσολογίας. Των ρόλων του επίταση και conventionality σε αυτό το μοντέλο της γραμματικής βγει από την διατριβή βασίζεται σε χρήση. Κατά συνέπεια, γνωστικές γραμματική είναι μερικές φορές αναφέρεται ως το μοντέλο βασίζεται στη χρήση της γραμματικής.

Το αρχείο φύλαξης καθιερωμένες συμβολική συγκροτήσεων είναι αντιληπτή σε γνωστικές γραμματική, ως μια πνευματική απογραφή.

Όμως, το περιεχόμενο της εν λόγω απογραφής δεν αποθηκεύονται κατά τυχαίο τρόπο. Της απογραφής είναι δομημένο, και αυτή η δομή που βρίσκεται στις σχέσεις μεταξύ συμβολική συγκροτημάτων.

Για παράδειγμα, ορισμένες μονάδες φόρμας sub-parts άλλες μονάδες που με τη σειρά της φόρμας sub-parts άλλες μονάδες (για παράδειγμα, μορφήματα συνθέτουν λέξεις και λέξεις που συνθέτουν φράσεων, οι οποίες με τη σειρά τους αποτελούν ποινές). Αυτό το σύνολο του μηχανισμού διασύνδεσης και επικάλυψη σχέσεις γίνεται αντιληπτή ως ένα διαρθρωμένο δίκτυο, και Langacker αυτό παρουσιάζει σε ένα μοντέλο του δικτύου. Οι φορείς οι οποίοι συμπλήρωση του δικτύου συμβολική συγκροτήσεων περιορίζονται από ό, τι το Langacker αναφέρεται σε ως τις απαιτήσεις περιεκτικότητας.