Η διακλάδωση μαγνητισμού, η οποία αντιμετωπίζει διαμαγνητικά φαινομένων και των ιδιοτήτων των διαμαγνητικά οργανισμών. Διαμαγνητισμού είναι μια ιδιότητα που επέδειξαν από ουσίες με μια αρνητική μαγνητική επιδεκτικότητα, δηλαδή, από ουσίες που magnetize με κατεύθυνση αντίθετη με εκείνη της μια εφαρμοσμένη μαγνητικό πεδίο. Μια διαμαγνητικά ουσία έχει μια μαγνητική διαπερατότητα μικρότερο από 1, και είναι απωθήσει όταν τοποθετείται κοντά σε ένα μαγνήτη. Το μαγνητισμό διαμαγνητικά ουσιών είναι συσχετισμένη με τα ρεύματα που προκαλούνται μετά από αίτηση του ενός μαγνητικού πεδίου. Σύμφωνα με το δίκαιο του Lenz, η ροή του μια επαγώγιμου ρεύματος είναι σε μία τέτοια κατεύθυνση, όπως να αντιτάσσεται στη μεταβολή της ροής του πεδίου παρακινήσει, αυτό αντιπροσωπεύει την αρνητική επιδεκτικότητα. Η διαμαγνητικά επιδεκτικότητα είναι πάντοτε μικρή, της τάξης των −10 ^-5 cm ³ / mole.