Παγετωνολογία προέκυψε από ένα περιγραφικό υποκατάστημα της γεωλογίας για μια αναλυτική κλάδο της φυσικής στα έτη που περιβάλλουν το Διεθνές Γεωφυσικό έτος (1957–1958), ως αποτέλεσμα της έρευνας στο πεδίο στις πολικές περιοχές. Αυτής της περιόδου, περίπου από τo 1950 έως τo 1970, κυριαρχούνταν από ελκυστήρα-αμαξοστοιχίας (νηοπομπή ειδικά σχεδιασμένα οχημάτων τράβηγμα ταχυτήτων-φόρτωση sleds) traverses, κυρίως μέσω του φύλλου Ανταρκτικής πάγου, για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με πάγο ανύψωση και πάχος, επιφανειακή θερμοκρασία, μετεωρολογία, ισοζυγίου μάζας και γεωφυσικές ιδιότητες του κρεβατιού. Ο στόχος ήταν να καταλάβουν διαιρεί πάγου φύλλο ροής από το εσωτερικό του πάγου στη θάλασσα. Αυτό ήταν, επίσης, τη στιγμή που όταν το πρώτο οπές (πυρήνες παγετώνων) του πυρήνα, να υπόβαθρο ήταν διάτρητοι σε στρατόπεδο αιώνα, η Γροιλανδία και Byrd σταθμό, Ανταρκτική, παρέχει τις πρώτες μακροπρόθεσμη κλίμα εγγραφές. Αναλύοντας τα μητρώα αυτά κλίμα έγινε ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της αλλαγής του κλίματος.