Όρο που εφευρέθηκε από την γερμανική φωτογράφος, ιστορικός τέχνης και κριτικός τέχνης Franz Roh το 1925 στο βιβλίο του Nach Expressionismus: έχει Magischer (μετά από Εξπρεσιονισμός: μαγικό ρεαλισμό). Περιγράφει τη σύγχρονη ρεαλιστής πίνακες με φαντασία ή ονειρικό θέματα. Στην κεντρική Ευρώπη μαγικό ρεαλισμό ήταν μέρος της αντίδρασης ενάντια μοντέρνα ή avant-garde art, γνωστή ως την επιστροφή του στην τάξη, που έλαβε χώρα γενικά μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Καλλιτέχνες περιλαμβάνονται Giorgio de Chirico, Αλμπέρτο Σαβίνιο και άλλοι στην Ιταλία και ο Αλέξανδρος Kanoldt και Adolf Ziegler στη Γερμανία. (Δείτε επίσης: Neue Sachlichkeit.) Μαγικό ρεαλισμό είναι στενά συνδεδεμένη με το ονειρικό σουρεαλισμός και νεο-ρομαντισμό στη Γαλλία. Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης από ορισμένους αμερικανούς ζωγράφους στην δεκαετία του 1940 και του 1950 συμπεριλαμβανομένου Paul Κάδμου, Philip Evergood και Ivan Albright. Το 1955 ο κριτικός Άγγελος Flores χρησιμοποιείται μαγικό ρεαλισμό για να περιγράψει τη συγγραφή του Χόρχε Λουίς Μπόρχες και Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, και από τότε έχει γίνει μια σημαντική αν αμφισβητείται λογοτεχνικός όρος.