Κανόνες που διέπουν τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα. Κανονισμού είναι συχνά που επιβάλλονται από κυβέρνηση, είτε άμεσα είτε μέσω έναν διορισμένο ρυθμιστή. Ωστόσο, ορισμένες βιομηχανίες και επαγγέλματα επιβάλλουν κανόνες στα μέλη τους, μέσω της αυτορύθμισης. Κανονισμού εισάγεται συχνά για την αντιμετώπιση της ανεπάρκειας της αγοράς. «Εξωτερικότητες», όπως η ρύπανση που ενέπνευσαν τους κανόνες νοµοθεσιών εργοστάσιο. Έχουν θεσπιστεί κανονισμοί σχετικά με την πώληση χρηματοπιστωτικών προϊόντων σε άτομα ως προστασία από ασυνείδητους χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων με καλύτερη πληροφόρηση από ό, τι τους πελάτες τους. Ποσοστό απόδοσης ρύθμιση και ρύθμιση των τιμών έχουν χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της φυσικό μονοπώλιο, μερικές φορές αντί εθνικοποίηση. Κάποια ρύθμιση έχει είχαν παρακινηθεί από πολιτικής και όχι οικονομικά, για παράδειγμα, μπορεί να λειτουργήσει η περιορισμούς στον αριθμό των ανθρώπων ώρες ή τις συνθήκες στις οποίες μπορούν να απολύσουν εργαζόμενους όταν εργοδότης. Ακόμη και κατά την εισαγωγή για ορθούς οικονομικούς λόγους, κανονισμού μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα έξοδα από τα οφέλη. Ρυθμισμένη επιχειρήσεων ή ιδιωτών μπορεί να αντιμετωπίσει σημαντικές συµµόρφωσης. Επιχειρήσεις μπορεί να αφιερώσει ρυθμιστικές αυθαιρεσίες, που θα οδηγήσει τον καταναλωτή δεν είναι καλύτεροι από σημαντικούς πόρους. Κανονισμού μπορεί να οδηγήσει σε ηθικού κινδύνου, εάν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι να προσέχουμε τη συμπεριφορά του αναπτύσσει δραστηριότητα που ρυθμίζεται και έτσι να κάνει λιγότερο παρακολούθηση των δικών τους. Κανονισμού μπορεί να σχεδιαστούν άσχημα και έτσι να κλειδώσετε μια βιομηχανία σε μια ανεπαρκή ισορροπία. Rigid κανονισμού μπορεί να συγκρατήσει καινοτομία. Εκεί είναι επίσης ο κίνδυνος του κανονιστικού σύλληψη. Με λίγα λόγια, στη συνέχεια, η ρυθμιστική αποτυχία μπορεί να είναι ακόμα χειρότερη για μια οικονομία από την αδυναμία της αγοράς.