Αρχικά το όνομα του η επίσημη καλλιτεχνικές εκθέσεις που διοργανώνονται από την γαλλική Γαλλικής Ακαδημίας Royale de Peinture et de Sculpture (Βασιλική Ακαδημία της ζωγραφική και τη γλυπτική) και η διάδοχός της Γαλλικής Ακαδημίας Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Ακαδημία Καλών Τεχνών — δείτε Ακαδημία). Από το 1725 τις εκθέσεις διεξήχθησαν στην αίθουσα ονομάζεται το σαλόνι carré στο Λούβρο και έγινε γνωστό απλά ως το σαλόνι. Αυτό αργότερα οδήγησε τον γενικό όρο γαλλικά της «σαλόνι» για κάθε έκθεση μεγάλο μεικτών τέχνης. Από τα μέσα του 19ου αιώνα το ακαδημίες είχε γίνει πολύ συντηρητική, και από το μονοπώλιο μεγάλες εκθέσεις αντιστάθηκε το αυξανόμενο κύμα της καινοτομίας στο νατουραλισμό, με ρεαλισμό, Ιμπρεσιονισμός και τους διαδόχους τους. Από περίπου 1860 τον αριθμό των καλλιτεχνών που αποκλείονται από το επίσημο σαλόνι έγινε τόσο μεγάλη και τόσο ένα σκάνδαλο ότι το 1863 η κυβέρνηση αναγκάστηκε να ορίσετε εναλλακτική λύση, να χωρέσει απορρίπτεται καλλιτεχνών. Αυτό έγινε γνωστό ως το σαλόνι des refusés. Τρεις περαιτέρω κομμωτήρια το 1874, 1875 και 1886 πραγματοποιήθηκαν des refusés. Το 1884 το σαλόνι des Indépendents, καθορίστηκε με την Neo-Impressionists, Ζορζ Seurat και Paul Signac, μαζί με το απ Redon, όπως μια εναλλακτική έκθεση για καινοτόμες ή anti-academic art. Ετήσιες εκθέσεις αυτό που πραγματοποιήθηκε μέχρι την έναρξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Το 1903 το σαλόνι d'automne ιδρύθηκε, επίσης ως μια εναλλακτική έκθεση για καινοτόμες καλλιτέχνες. Ήταν ο Φωβισμός ότι ήρθε στην δημόσια προσοχή το 1905. Το σαλόνι d'automne συνεχίζει να διεξαχθεί στο Παρίσι κάθε χρόνο. Από τότε σαλόνι έγινε γαλλική γενικός όρος για μια μεγάλη έκθεση μεικτό.