Συνήθως μεταφράζεται ως νέα αντικειμενικότητα. Γερμανική σύγχρονη ρεαλιστής κυκλοφορία του 1920, λαμβάνοντας το όνομά της από την έκθεση εξπρεσιονισμό που πραγματοποιήθηκε στο Mannheim το 1923. Μέρος του φαινομένου της επιστροφής σειρά μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Που περιγράφονται από το διοργανωτή της έκθεσης, GF Hartlaub, ως «νέων ρεαλισμό που φέρουν ένα σοσιαλιστικό γεύση». Τα δύο βασικά καλλιτέχνες που συνδέονται με εξπρεσιονισμό είναι Otto Dix και George Grosz, δύο από τις μεγαλύτερες ρεαλιστής ζωγράφοι του εικοστού αιώνα. Τους ζωγραφικοί πίνακες και σχέδια που απεικονίζεται έντονα και excoriated της διαφθοράς, αναζητούν ξέφρενη αναψυχής και γενική καθυστερήσεις της Γερμανίας μετά την ήττα του πολέμου και της Βαϊμάρης αναποτελεσματική, η οποία διέπεται μέχρι την άφιξη στην εξουσία του ναζιστικού κόμματος το 1933. , Αλλά την εργασία τους αποτελεί επίσης μια πιο καθολική, άγριες σάτιρα σχετικά με την κατάσταση του ανθρώπου. Άλλους καλλιτέχνες περιλαμβάνουν Christian Schad και Georg Schrimpf.