Το στρατόσφαιρα, ανθρωπογενείς χλώριο, ως επί το πλείστον από τους χλωροφθοράνθρακες απελευθερώνεται ως ατομικής χλώριο (μια ριζοσπαστική) και να εμπλακεί σε μια χημική κύκλου που καταστρέφει στρατοσφαιρικού όζοντος:

CF ₂ Cl ₂ + hv---> Cl + CF ₂ Cl (αντίδραση αυτή παράγει ριζοσπάστες χλωρίου και το άλλο άτομο του χλωρίου τελικά απαλλάσσεται επίσης για την καταστροφή των ιε ₃)

καταλυτική κύκλου:

Cl + O ₃---> ClO + O ₂ (χλώριο αντιδρά με το όζον στο μονοξείδιο του χλωρίου φόρμα)

O ₃ + hv---> O + O ₂ (όζον είναι επίσης photolyzed για την παραγωγή ατομικής οξυγόνου)

ClO + O---> Cl + O ₂ (μεταρρύθμισης ριζοσπάστες χλώριο)

---------------------

NET: 2O ₃ - > 3O ₂ (το αποτέλεσμα είναι μετατροπή του όζοντος σε μοριακή οξυγόνου)

ατμοσφαιρική δεδομένων πρόσφατα απέδειξαν ότι η συστηματική απαγόρευση των ανθρωπογενών ενώσεις που περιέχουν χλώριο, CFC, όπως το φρεόν-11 και φρεόν-12, ξεκινώντας με το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ το 1986, έχουν σταματήσει η υποβάθμιση του στρατοσφαιρικού όζοντος, και μιας διόρθωσης της συνιστώσας αυτής σημαντική ατμοσφαιρική βρίσκεται σε εξέλιξη. Και μολονότι οι πρόσφατες εκτιμήσεις θέσει την επιστροφή σε pre-damage επίπεδα στρατοσφαιρικού (< 1979) ως που έχουν επιτευχθεί από περίπου το 2050, η χρήση των φθηνών συστημάτων κλιματισμού (χρήση απαγορευμένων CFC ή αντικατάστασης υδροχλωροφθορανθράκων που έχουν διαφορετικά σταδιακά) στις αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα μπορεί να ωθήσει που "θεραπευτούν" ημερομηνία πίσω από δεκαετίες.