Το μαγνητικό πεδίο της γης. Ορισμένες φορές αναφέρεται, διφορούμενη, ως το μαγνητικό πεδίο. Την ένταση της το geomagnetic πεδίο κυμαίνεται από 0,25 περίπου Βέμπερ/m² σε μια μικρή περιοχή γύρω από τη Βόρεια Αργεντινή έως πάνω από 0.70 Βέμπερ/cm² κοντά στον Νότιο Πόλο μαγνητική. Η μαγνητική δύναμη είναι κάθετη κατά το Βόρειο και Νότιο μαγνητικοί πόλοι, αλλού, την κατεύθυνση ποικίλλει σημαντικά. Το πεδίο είναι μπορεί να αναπαρασταθεί, σε μια πρώτη προσέγγιση, ως ένα μαγνητικό δίπολο με ροπή περίπου 1,01 x μετρητές 1017 Βέμπερ και σχηματίζει γωνία περίπου 11 ^o με άξονα περιστροφής της γης. Θα μπορεί να εκπροσωπείται καλά ως ένα μεγάλο μαγνητικό δίπολο και 8 έως 10 μικρές μαγνητικού dipoles τοποθετείται 1640 περίπου χιλιόμετρα από το κέντρο της γης σε διάφορα μήκη και πλάτη. Το πεδίο , το geomagnetic έχει μια αργή, κοσμική παραλλαγής, αρκετά περιοδικές διακυμάνσεις που εξαρτώνται από τις θέσεις του ήλιου και της Σελήνης και μεγάλο, τυχαίες παραλλαγές που έχουν σχέση με διαταραχές στην ατμόσφαιρα του ήλιου. Το πεδίο δεν εκτείνονται εκτός προς το άπειρο, όπως ήταν κάποτε νόμιζα, αλλά είναι inclosed σε μια κοιλότητα σε ιονισμένη αερίων συνεχώς εξέρχεται από το Sun. τις γραμμές του πεδίου εκτρέψει τα αέρια που προέρχονται από τη γη, που αποτελούν την κοιλότητα, την ίδια στιγμή, οι γραμμές του μαγνητική δύναμη είναι κυρτωμένο προς τα πίσω, μακριά από τον ήλιο, από το ρεύμα των ιονισμένη ηλιακή αέρια. Την κοιλότητα και τα όριά του ονομάζονται τη μαγνητόσφαιρα. Την επιφάνεια που χωρίζει το geomagnetic πεδίο από το Διαπλανητικοί μαγνητικό πεδίο ονομάζεται ο magnetospheric χιτώνας. Αυτές είναι χωρίς απότομες διαχωρισμό μεταξύ των δύο πεδίων, η περιοχή της μετάβασης λέγεται η magnetopause.