Μια αμφιλεγόμενη φράση, που πραγματικά σημαίνει κάτι περισσότερο από το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας, κατά την οποία η αγορά εργασίας μπορεί να είναι σε σταθερή ισορροπία. Keynesians, ενθαρρύνεται από την καμπύλη Phillips, που υποτίθεται ότι μια κυβέρνηση θα μπορούσε να μειώσει το ποσοστό ανεργίας, αν ήταν πρόθυμοι να δεχθούν λίγο υψηλότερος πληθωρισμός. Ωστόσο, οι οικονομολόγοι όπως Milton Friedman υποστήριξε ότι το υποτιθέμενο trade-off πληθωρισμού-για-εργασίες ήταν στην πραγματικότητα μια παγίδα. Κυβερνήσεις που ανέχεται την άνοδο του πληθωρισμού με την ελπίδα της μείωσης της ανεργίας θα βρείτε ότι η ανεργία βουτηγμένα μόνο εν συντομία πριν επιστροφή σε αυτού προηγούμενος επίπεδο, ενώ ο πληθωρισμός θα αυξηθεί και να παραμείνει υψηλή. Αντ ' αυτού, υποστήριξαν, ανεργία έχει μια ισορροπία ή φυσιολογικός ρυθμός, καθορίζεται όχι από το ποσό της ζήτησης σε μια οικονομία, αλλά από τη δομή της αγοράς εργασίας. Αυτό είναι το χαμηλότερο επίπεδο της ανεργίας, με την οποία ο πληθωρισμός θα παραμείνει σταθερή. Όταν η ανεργία είναι πάνω από το φυσικό ποσοστό ζήτησης δυνητικά μπορεί να αυξηθεί για να το φέρει με τον φυσικό ρυθμό, αλλά προσπαθεί να το χαμηλότερο ακόμη και περαιτέρω θα προκαλέσει μόνο τον πληθωρισμό για την επιτάχυνση. Εξ ου και το φυσικό ποσοστό είναι επίσης γνωστή ως το ποσοστό ανεργίας, NAIRU ή μη-επιτάχυνση-πληθωρισμού. Στην αρχή, το NAIRU έγινε συνώνυμη με την άποψη ότι η μακροοικονομική πολιτική δεν θα μπορούσε να κατακτήσει ανεργίας. Συχνά χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει την πολιτική αδράνεια ακόμα και όταν η ανεργία αυξήθηκε σε περισσότερο από το 10% των εργαζομένων στις βιομηχανικές χώρες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και του 1990, ακόμα κι αν οι εκτιμήσεις των οικονομολόγων του το NAIRU, διέφερε εξαιρετικά. Πιο πρόσφατα, οικονομολόγοι, αναζητούν τρόπους για να μειώσουμε την ανεργία έχουν αρχίσει να ρωτήσω αν και υπό ποιες συνθήκες, μπορεί να αλλάξει του ρυθμού της φυσικής. Οι περισσότερες λύσεις έχουν τονίσει την ανάγκη να περισσότεροι άνθρωποι απασχολήσιμοι στο το γενικά ανώτερο επίπεδο των μισθών, ιδίως με την αύξηση της ευελιξίας της αγοράς εργασίας. Οικονομολόγοι εξακολουθούν να διαφωνούν πάνω από ό, τι η ανεργία σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι το NAIRU, αλλά κανείς δεν πιστεύει πλέον ότι το φυσικό ποσοστό είναι σταθερό. Πράγματι, ορισμένοι πιστεύουν ότι η έννοια έχει κανένα νόημα σε όλα.