Ένα άκρως απειλούμενο είδος των felid ιθαγενών στην Ιβηρική χερσόνησο στη Νότια Ευρώπη. Είναι ένα από τα πιο απειλούμενα με εξαφάνιση είδη γάτα στον κόσμο. Σύμφωνα με την ομάδα της διατήρησης SOS Lynx, αν ο Ιβηρικός λύγκας πέθανε έξω, θα ήταν το πρώτο είδος αιλουροειδών να εξαφανιστεί από τους προϊστορικούς χρόνους. Τα είδη υπαγόταν ως ένα υποείδος του ευρασιατικό λύγκα, αλλά θεωρείται τώρα ένα ξεχωριστό είδος. Και τα δύο είδη εμφανίστηκε μαζί στην κεντρική Ευρώπη κατά το Πλειστόκαινο, μεσολαβεί οικοτόπου επιλογή. Ο Ιβηρικός λύγκας πιστεύεται ότι έχει εξελιχθεί από Lynx issiodorensis.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο Ιβηρικός λύγκας μοιάζει με άλλα είδη του lynx, με μια κοντή ουρά, φουντωτά αυτιά και ένα περιλαίμιο της γούνας, κάτω από το πηγούνι. Ενώ ο Ευρασιατικός λύγκας φέρει μάλλον ωχρός σημάνσεις, ο Ιβηρικός λύγκας έχει διακριτικό, leopard-όπως κηλίδες με ένα παλτό που είναι συχνά ανοιχτό γκρι ή διάφορες αποχρώσεις του καφέ κίτρινο φως. Το παλτό είναι επίσης καταφανώς κοντύτερο από ό, τι σε άλλες λύγκες, η οποία συνήθως είναι προσαρμοσμένα στα πιό κρύα περιβάλλοντα. Κάποια Δυτική πληθυσμοί ήταν πεντακάθαρη, αν και αυτά έχουν πρόσφατα γίνει εκλείψας.

Το κεφάλι και το σώμα μήκος είναι 85 έως 110 εκατοστών (33 έως 43 in), με τη σύντομη ουρά μια επιπλέον 12 να 30 εκατοστά (4.7 έως 12 ίντσες)? το ύψος του ώμου είναι 60 έως 70 εκατοστά (24 έως 28 in). Το αρσενικό είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό, με το μέσο βάρος των ανδρών 12.9 χιλιόγραμμα (28 λίβρες) και μέγιστο 26.8 χιλιόγραμμα (59 lb), σε σύγκριση με μέσο όρο 9.4 χιλιόγραμμα (21 lb) για τις γυναίκες? Αυτό είναι περίπου το μισό μέγεθος του ευρασιατικό λύγκα.

Η Ιβηρική lynx είναι μικρότερη από την Βόρεια συγγενείς, και κυνηγά συνήθως μικρότερα ζώα, συνήθως όχι μεγαλύτερο από λαγούς. Διαφέρει επίσης στην επιλογή του οικοτόπου, με Ιβηρικός λύγκας, που κατοικούσαν στην ανοικτή θαμνώνες και Ευρασιατικός λύγκας που κατοικούν δάση.

Κυνηγά θηλαστικά (συμπεριλαμβανομένων των τρωκτικών και εντομοφάγοι), πουλιά, ερπετά και αμφίβια στο Λυκόφως. Το Ευρωπαϊκό κουνελιών (Oryctolagus cuniculus) είναι το κύριο θήραμά (79.5-86,7%), με (5,9%) λαγοί (Lepus granatensis) και τα τρωκτικά (3,2%), λιγότερο συχνές. Ένα αρσενικό απαιτεί ένα κουνέλι την ημέρα· μια γυναίκα που ανατρέφουν cubs θα φάει τρία κουνέλια ανά ημέρα.

Όπως ο πληθυσμός κουνελιών στην Ισπανία και την Πορτογαλία έχει ελαττωθεί λόγω μυξωμάτωσης, ο Ιβηρικός λύγκας αναγκάζεται συχνά να επιτεθεί μικρά ελάφια, ζαρκάδια, αγρινό και πάπιες. Η Ιβηρική lynx αγωνίζεται για το θήραμα με την Κόκκινη αλεπού, η αιγυπτιακή μαγκούστα (Herpestes ηχνεύμωνας) και η αγριόγατα. Είναι μοναχική και κυνήγια μόνος? θα στέλεχος λεία ή βρίσκονται σε αναμονή για ώρες πίσω από ένα θάμνο ή ροκ μέχρι το θήραμα είναι αρκετά στενή να εφόρμηση σε λίγα βήματα.

Λυγξ, ειδικά με νεαρά ζώα, θα περιφέρονται ευρέως, με σειρές, φθάνοντας πάνω από 100 χιλιόμετρα (62 μίλια). Έδαφός (~ 10 έως 20 τετραγωνικά χιλιόμετρα (3.9 να 7.7 mi)) είναι, επίσης, εξαρτάται από το πόσο φαγητό είναι διαθέσιμη. Ωστόσο, μόλις καθιερωθεί, σειρές τείνουν να είναι σταθερή σε μέγεθος εδώ και πολλά χρόνια, τα όρια που συχνά είναι τεχνητές κυκλοφορούν στους δρόμους και μονοπάτια. Ο Ιβηρικός λύγκας σηματοδοτεί το έδαφός του με τα ούρα, περιττώματα αριστερά στις υπάρχουσες διαδρομές μέσα στην βλάστηση, και μηδέν σήματα κατά το φλοιούς δέντρων.